Geen producten in de winkelwagen.
Verheul ademt communicatie, is gek op tuinieren en de muze van Alexander Klopping. Bovenal is hij de oprichter van Myjour, ‘de iTunes voor journalistieke artikelen’. Net als Blendle is Myjour is een online dienst voor het kopen van losse artikelen uit diverse magazines – al ontbreekt het bij Myjour vooralsnog aan de kranten.
Over zijn concurrenten, met name Blendle: ‘Bij ons is het volgen heel belangrijk, zoals je ook in een app als Flipboard zelf kan samenstellen. En wij bieden heel veel relevantie, je kan op een onderwerp door blijven lezen.’
Volgens Verheul steekt zijn bedrijf hierdoor net iets boven Blendle en anderen uit. ‘We hebben een lange adem, en we investeren veel in het platform.’
Publieke omroep
Blendle zette zichzelf goed in de markt, geeft Verheul toe, maar werd daarbij geholpen door programma’s als De Wereld Draait Door. ‘Ik weet niet of de publieke omroep daarvoor bedoeld is, maar dat is een andere discussie.’
Verheul bedacht het concept drie jaar geleden. ‘Ik verbaasde me dat niemand in de media bezig was met nieuwe digitale verdienmodellen.’ Hij moest naar eigen zeggen veel evangeliseren om uitgevers zo gek te krijgen om mee te doen.
Kranten moeten volgens Verheul op zoek naar eigenheid. ‘Ze vinden maar langzaam focus terug. En dat komt ook door het toenemende aantal aanbieders in de markt.’
Verdienmodel
Het verdienmodel van Myjour is gevarieerd, blijkt tijdens het interview: Het systeem is erop ingericht dat je als lezer veel gerelateerde berichten te zien krijgt en zo meer leest dan je in eerste instantie van plan was. Van de verkoop van een paar losse artikelen gaat Myjour het dan ook niet redden; ‘massa is kassa’, zoals Verheul het zegt.
Daarnaast is Myjour een white label-dienst voor uitgevers en probeert de dienst branded content (gesponsorde berichten) een plek te geven. Bedrijven kunnen daarbij tegen betaling berichten plaatsen bij een bepaald onderwerp.
