Geen producten in de winkelwagen.
Nu ik gevaarlijk dicht tegen de 50 loop ben ik gek genoeg
ambitieuzer dan ooit. Ik weet niet of het komt doordat het einde van
mijn productieve leven in zicht komt, maar ik werk steeds harder en eis
steeds meer van mijzelf. Dat verrast me toch enigszins. Helemaal als ik
bij de ondernemers om mij heen een schokkend gebrek aan ambitie constateer.
Ik ben een softieMoet ambitie in alle gevallen? Nee, wat mij betreft niet. De ambitie van de hele natie interesseert me nauwelijks. Het lijkt me zinvol dat we allemaal wat ambitieuzer zijn (op de juiste wijze), dat zou ons land waarschijnlijk wat competitiever maken, maar dat is mijn zorg niet. Niet iedereen hoeft ambitieus te zijn. Begin je lekker voor je zelf en voorzie je jezelf van een inkomen, dan mag je wat mij betreft doen waar je zin in hebt. Je moet wel je afspraken nakomen en je klanten niet teleurstellen, maar voor de rest maakt het niet veel uit. Je schaadt namelijk niemand als je het rustig aan doet.
Hebzucht en machtAmbitie heeft een slechte naam. Het wordt geassocieerd met hebzucht en macht. Wat mij betreft is dat onzin. Ambitie betekend voor mij de beste willen zijn die je kan zijn. Alles geven om te excelleren en de top te bereiken. Is een acht goed genoeg? Niet als je met het zelfde gemak een negen kan halen! Wat ‘de top’ is, dat mag je zelf bepalen. De beste, de grootste, de mooiste, de snelste, de bekendste, de aardigste. Als het maar duidelijk is wat je hebt gekozen. Met wie je de competitie aangaat mag je ook zelf bepalen, als je er maar uit haalt wat er in zit.
Innovatie dwingt tot ambitieHet belang van ambitie is heel anders voor ondernemer in een nieuw innovatief bedrijf. Die hebben geen keus. Die MOETEN ambitieus zijn. Je moet als innovatieve ondernemer alles geven dat je hebt en je moet er uithalen wat er in zit. Wat is dan het verschil met de eerder genoemde zelfstandige? Het verschil zit hem in het feit dat je niet meer alleen bent. Als je gaat werken met partners of investeerders of je vraagt hulp bij het realiseren van je plannen, als je mensen vraagt in je te geloven of je vraagt ze geld of tijd te investeren, zelfs als je gebruik maakt van door de overheid beschikbaar gestelde faciliteiten zoals een incubator of een subsidie, dan heb je de morele verplichting om alles te geven dat je hebt, zonder terughoudendheid. Het is tenslotte jouw droom/bedrijf/passie die gerealiseerd moet worden.
Ondernemen kan niet in deeltijdDaarom begrijp ik niet goed waarom zoveel ondernemers rijden met de handrem aan. Of het nou gaat om de vraag of groei wel goed is, het stellen salariseisen alsof het een betrekking in loondienst betreft, eindeloos aan product en plan knutselen zonder een potentiële klant te bezoeken of geld en tijd achter de hand houden; ‘voor het geval dat .’, Vergeet het nou maar, ondernemen in deeltijd gaat niet! Als je niemand nodig hebt prima, maar zoek het dan ook allemaal zelf uit. Als je anderen bij je plannen gaat betrekken is er nog maar een weg. Gas er op!
Dat is ook de ware reden van mijn eigen ambitie (en die van mijn partners). We hebben zoveel mensen opgefokt en er zijn zoveel mensen die ons ‘helpen’ in wat voor vorm dan ook, dat er voor ons ook maar een optie overblijft: Gas er op! tot we er bij neervallen.
Nils de Witte (Nebib)
