Geen producten in de winkelwagen.
Het begon in het najaar van 2009. Oud VVD-politicus en tegenwoordig managementconsultant Robin Linschoten hoorde tijdens een lunch over de problemen die de online gokindustrie in Nederland ondervond. Hoe men al jarenlang procedeerde, omdat Nederland de markt potdicht hield uit angst voor concurrentie en gokverslaving. Dat de Eerste Kamer voorstellen om online gokken deels mogelijk te maken had getorpedeerd, en de beoogde licentiehouder Holland Casino zijn kant en klare website in de ijskast had moeten zetten. Het antwoord op de vraag welke brancheorganisatie de industrie dan eigenlijk vertegenwoordigde in Nederland verbaasde Linschoten nog het meest. Die bleek helemaal niet te bestaan.
“Dat hadden ze natuurlijk al tien jaar eerder moeten doen,” zegt Linschoten in zijn kantoor in Laren. “Want via advocaten communiceer je niet met de overheid.” En dus wierp Linschoten zich op als bemiddelaar, zoals hij ooit ook een intermediair was voor de overheid en de commerciële radiostations bij de toewijzing van de FM-licenties. “Heb ik ook niks mee, net zomin als met online gokken,’ zegt Linschoten. ‘Maar ik weet de weg in Den Haag.”
En zo werd Linschoten namens een aantal partijen – Oranjecasino, Partygaming en Unibet – bestuurder en hoofd public affairs van de Stichting Online Gaming Nederland (STIOG). Die kon gelijk aan de slag toen begin 2010 het kabinet Balkenende viel. Of de politieke lobby ertoe heeft bijdragen laat Linschoten in het midden, maar de legalisatie van online gokken stond toch maar mooi in het regeerakkoord van VVD en CDA. Staatssecretaris Teeven (justitie) wil het voorstel waarin het gokken wordt geregeld binnen enkele maanden door het parlement loodsen.
Bananenrepubliek
Vanwaar die omslag? “Nederland heeft op dit gebied jarenlang een struisvogelpolitiek gevoerd,” vindt Linschoten. “Een illegaal casino in Nederland kon je in het verleden makkelijk sluiten, maar op internet is het niet tegen te houden. En dus gaat al het geld van Nederlanders die willen gokken naar cowboybedrijven in bananenrepublieken of naar erkende buitenlandse partijen. Daardoor loopt de overheid tientallen miljoenen euro’s aan belastinginkomsten mis.”
Deze schattingen van STIOG waren niet aan dovemansoren gericht. Bovendien lijken ook andere Europese lidstaten overstag te gaan. Aanvankelijk beperkte het online gokken zich tot kleine jurisprudenties als Isle of Man of Malta. Alleen Engeland, traditioneel al een land met wedkantoren, kende een liberaal gokbeleid. Inmiddels hebben Italië en Frankrijk online gokken gereguleerd en zullen Denemarken, Griekenland, België en Spanje gauw volgen. Nederland is volgens Linschoten geen haantje de voorste als men vanaf 2012 online gokken zou toestaan. En om die legalisatie te versnellen heeft STIOG zelf maar de condities voor deelname gesteld, zoals volledige transparantie op zowel technisch als financieel gebied. De toekomstige toezichthouder Kansspelautoriteit moet kunnen controleren of er eerlijk gespeeld wordt – zo zullen de computers moeten worden verzegeld – en of de geldstromen niet worden witgewassen via banken in exotische oorden. Repressieve handhaving zal zich moeten richten op het blokkeren van werving en reclame door niet-vergunninghouders, stelt de STIOG.
Linschoten is niet voor het veilen van licenties of belasting over de omzet, maar voor een faire kansspelbelasting over de brutowinsten. Het toewijzen van een licentie aan een beperkt aantal partijen vindt hij ook niet goed. “Dat kun je doen als er sprake is van schaarste, zoals bij UMTS. Het enige wat zou moeten tellen zijn de criteria waaraan de bedrijven moeten voldoen.” Die criteria zijn weliswaar streng, maar volgens Linschoten rechtvaardig. Want de zorg over gokverslaving deelt de industrie zelf ook. Er bestaat reeds technologie om ongewenst gedrag te herkennen. Bij de op Malta gevestigde bedrijven is bijvoorbeeld in de vergunning vastgelegd dat de gebruikte technologie in staat moet zijn om afwijkend speelgedrag te detecteren. Vaak is in de vergunningen een maximum stortingsbedrag per dag en per maand vastgesteld.
Enorme winsten
De grote vraag is welke kansen online gokken schept voor Nederland. Aan de belangstelling voor online gokken wordt niet getwijfeld. In 2010 hielden meer dan een half miljoen Nederlanders zich bezig met online gokspelen. De winsten van alleen al de Europese gokbedrijven gaan enorm omhoog: van 3 miljard in 2005 euro tot 14 miljard in 2015.
In eerste instantie zullen het vooral bestaande partijen zijn die zich op de Nederlandse markt richten, zo verwacht ook Linschoten. Het merendeel van aanbieders van online gokken zijn beursgenoteerde bedrijven die zich niet specifiek op één land richten. Het Zweedse Unibet heeft Nederlanders in dienst, maar is internationaal georiënteerd, evenals het Britse Betfair, dat alleen al 70 miljoen euro per week omzet. Betfair claimt ondanks het huidige gokverbod zo’n vierduizend Nederlandse klanten te hebben. Ook Ladbrokes heeft al vele malen pogingen gedaan om zich op de Nederlandse markt te begeven. Kleinere spelers die uitsluitend Nederlands als voertaal gebruiken zijn de op Malta gevestigde Oranjecasino.com en Krooncasino.com en het Costaricaanse Amsterdamcasino.com. Linschoten heeft ook Holland Casino, de Lotto en de Staatsloterij gepolst voor lidmaatschap van zijn stichting. Deze partijen zullen naar zijn overtuiging flink wat marketing- en sponsorgeld in de Nederlandse economie stoppen. 32 Red Casino werd bijvoorbeeld shirtsponsor van de Engelse voetbalclub Aston Villa. Bwin is al jaren shirtsponsor van Real Madrid. Voor Unibet is het belangrijk dat er een redelijk belastingtarief wordt gehanteerd. “Anders zullen spelers naar aanbieders gaan zonder licentie, omdat deze dan een hoger uitkeringspercentage hebben,” zegt Nils Anden, hoofd marketing Benelux.
Ook games
Onvermoede kansen liggen er voor gamesontwikkelaars. Nederland kent een levendige markt van videospellen, die in de afgelopen vijf jaar jaarlijks met meer dan 10 procent is gegroeid. Volgens marktonderzoeker Peter Warman van Newzoo biedt de kansspelwetgeving kansen voor zogeheten skill games, die afhankelijk van de score geld uitbetalen. Dat is nu nog illegaal, maar Warman schat dat daar nu al zo’n 10 miljoen euro in omgaat. Een woordvoerster van de Dutch Games Association verwacht niet meteen een ‘stormloop’ op dit soort mogelijkheden, maar Warman denkt daar anders over. “Buitenlandse partijen staan te trappelen totdat de wetgeving gaat veranderen. Ik denk dat Nederlandse ontwikkelaars deze markt zeer serieus moeten nemen.”
Lees ook:
