Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

PINC beleeft elfde editie

Peter van Lindonk organiseert zijn elfde PINC-congres. 'Het is een luxeartikel en dat is niet zo handig in crisistijd.'  

 

Altijd als Peter van Lindonk ergens aankomt met het vliegtuig, koopt hij twee tijdschriften over onderwerpen waar hij helemaal niks mee heeft. Want als hij leest over zaken die hij niet kent, dan blijft er altijd wel iets hangen.


Zo kocht hij jaren geleden het blad Fast Company en zijn oog viel op een advertentie van het TED-congres. ‘Ik kende dat helemaal niet. Vijftig sprekers in een paar dagen; hoe kan dat nou, hoe doen ze dat, dacht ik.’ Van Lindonk stuurde de organisatie een fax – over die jaren hebben we het dus – om eens verder te informeren. ‘Ik kreeg een fax terug: ‘er is nog één kaartje, en het kost drieduizend dollar’. Daar hou ik niet zo van, zo’n houding, maar ik was wel heel nieuwsgierig. Dus ik heb het geld overgemaakt en ben er heengegaan.’


Eenmaal ter plekke voelde Van Lindonk zich als een kind in Disneyland. ‘Ik heb met open mond zitten kijken en luisteren. Het leek wel circus.’ En dat is een groot compliment uit de mond van de oud-spreekstalmeester van het circus in Carré. In totaal ging hij vijf keer naar TED en vijf keer was het ‘kicken’. Grote namen uit de Amerikaanse economie, kunst en media deden allen presentaties van achttien minuten. ‘Europa kende dit niet. Ik heb toen aan de organisatie gevraagd om iets dergelijks samen te doen in Nederland. ‘Not interested’, bromden ze meteen. Zij waren al groot in Amerika, en hadden helemaal geen behoefte aan Amsterdam. Daarop heb ik PINC bedacht.’
 

TED

PINC staat voor People, Ideas, Nature & Creativity, en toen Van Lindonk met zijn team de eerste aflevering organiseerde, leefde hij in de veronderstelling dat het bij een eenmalig congres zou blijven. Hij was immers boekuitgever, en dat deed hij nog altijd met veel plezier. ‘Toch heb ik op een gegeven moment een 1 achter de naam van PINC gezet. Blijkbaar wilde ik wel dat het door zou gaan.’
 

Het publiek wilde dat ook; dit voorjaar wordt de elfde editie gehouden. Is er een vergelijking met TED, dat inmiddels ook een keer in Nederland is gehouden? ‘Het is geen kopie geworden, maar we zijn er natuurlijk wel door geïnspireerd. Eckart Wintzen organiseerde al in de jaren zeventig grote inspiratiehappenings in de RAI, ook dat is een inspiratiebron voor mij. We hebben ook een heel ander soort spreker bij PINC. Bij TED komen nog wel eens bekendere mensen als Mabel van Oranje op het podium, dat zal bij ons niet gebeuren.’


Van Lindonk speurt het hele jaar door naar interessante sprekers. ‘Het is veel luisteren en kijken. Sprekers worden veel voorgedragen uit het netwerk dat we inmiddels hebben opgebouwd. Zij zetten ons vaak op een spoor. Er is geen wet voor, alles kan in principe interessant zijn. Je moet voelen dat het echt is.’
 

Serieus bedrijf

PINC is uitgegroeid tot een serieus bedrijf. Van Lindonk en de zijnen organiseren ook ‘specials’; speciale PINC-conferenties voor het bedrijfsleven. Leuk om te doen, maar: ‘Je merkt ook dat zo’n congres een luxeartikel is, en dat is in crisistijd niet handig.’

 

Voorlopig is Van Lindonk druk met de volgende PINC, in mei. Dan komt ook Toon Hermans weer om de hoek kijken, van wie hij als zestienjarige leerde pianospelen. “Hij intrigeerde me toen al, en ik ben hem blijven volgen. Toon heeft me geleerd in berg en dal te leven, en niet op de vlakte.’