Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Oggu lag op ramkoers door machtsstrijd

Het failliete Oggu boekte in 2011 nog niet de helft van de geraamde 2,5 miljoen euro omzet. Resultaat: 13 morrende investeerders, waarvan één kamp naar de VS wilde uitbreiden en een ander kamp op Europa wilde focussen. De laatste groep blijkt David Jan de Zeeuw (ex-Red Bull) in januari het volmacht over beslissingen te hebben gegeven, ten faveure van oprichter Leonard Freeke.

Het repliek van Freeke

Vanuit Malta bestempelt Freeke het verhaal van De Zeeuw als een ‘misplaatst media-offensief, waarin het falen van hem en De Haas gemaskeerd wordt’. “En ja, ik ben mijn absolute volmacht over de leiding kwijt geraakt, maar ben altijd statutair directeur gebleven. Dus niet zoals jullie eerder beweerden volledig uit de directie gestapt te zijn.

De Zeeuw was volgens Freeke naar voren geschoven door een groep investeerders, bestaand uit textielfamilie Veldhoven (Veldhovengroup) en de familie Smit (Smit & Zoon). Zij controleerden samen 43 procent van het bedrijf. “Aan mijn kant stonden onder meer Zeger van Hövell tot Westerflier en Toon den Heijer, met een totaalbelang van 45 procent. De focus op Nederland werd door ons als een weinig intelligente en onrealistische strategie gezien.”

Het verbaasde de oprichter van Oggu dat er een kamp was dat per se zich op Nederland wilde focussen, omdat de cijfers volgens hem heel duidelijk aantonen dat Nederland juist niet de markt is waar Oggu makkelijk groot kan worden. “Markten zoals Amerika laten veel meer potentie zien”, aldus de ondernemer. “En afgelopen oktober kon ik de aandeelhouders het nieuws brengen dat een paar grote investeerders wilden participeren in expansie naar de VS, maar tot mijn verbazing sloegen zij dat gewoon af.”

Freeke kwam vanaf dat moment buiten spel te staan, omdat De Zeeuw hem niet meer bij de dagelijkse leiding betrok. “Ze hebben een coup gepleegd”, aldus Freeke. “Ik mocht en werd niet meer in staat gesteld te ondernemen in mijn eigen bedrijf, waar ik persoonlijk meer dan 1 miljoen euro in heb geïnvesteerd. Ik heb met lede ogen moeten aanzien hoe het sindsdien bergafwaarts is gegaan. In mijn ogen was dat volstrekt onnodig indien het bedrijf behoorlijk was bestuurd.”

De Zeeuw heeft volgens Freeke twee miljoen euro financiering in het vooruitschiet gesteld gekregen van Veldhovens, de Smits en Nickel van der Vorm, met de optie op meer. “Ze stelden onder meer als voorwaarde dat hij een succesvolle marketingcampagne zou ontwikkelen en een businessplan zou schrijven, zodat nieuwe financiering aangetrokken kon worden. Geen van deze bedrijfskritische zaken heeft hij opgeleverd.” Freeke zegt dat de hele marketingcampagne van De Zeeuw ‘slechts uit één tv-spot bestond, die een grote blamage bleek te zijn en het merk Oggu meer kwaad dan goed heeft gedaan volgens marktonderzoek’.

Freeke zegt dat uiteindelijk ook de andere aandeelhouders het beleid van De Zeeuw hebben verworpen. “Toen de resultaten uitbleven, raakte de Zeeuw ook het vertrouwen kwijt van de overige aandeelhouders. Niet in de minste plaats omdat hij hen ook onjuiste informatie had voorgespiegeld.`

Tot nu toe schreef Challenger 2011-winnaar Leonard Freeke maandelijks columns (1, 2, 3, 4) over Oggu in Sprout Magazine, terwijl KvK-gegevens laten zien dat de oprichter eigenlijk al sinds 1 januari geen volmacht meer over de leiding meer had. Freeke (foto) stond vervolgens sinds 1 maart helemaal niet meer openbaar te boek als directielid van de fabrikant van organische frisdranken. Vanaf de eerste dag van 2012 had David Jan de Zeeuw de leiding over het bedrijf overgenomen, precies sinds de periode dat er volgens Freeke een conflictsituatie ontstond tussen twee groepen investeerders. David Jan de Zeeuw is oud-managing director van Red Bull.

De Zeeuw zegt tegen Sprout dat hij in 2011 gevraagd was om het stokje van Freeke over te nemen. “Dit verzoek is gekomen van een groep aandeelhouders en de commissarissen (dat zijn Karel van Bree en Anthonie Stal, oud-directeur bij Unilever, red). Naar hun mening schoot de kwaliteit van de leiding bij Oggu tekort.” De Zeeuw geeft aan dat de groep investeerders die hem naar voren hadden geschoven, geen vertrouwen meer hebben in Freeke. “Er was een verschil van inzicht ontstaan over de te voeren strategie. Een deel van de board wilde snel de Amerikaanse markt op, terwijl anderen vonden dat Oggu zich eerst in Europa moest bewijzen.” De Zeeuw geeft aan dat hij benaderd is door laatstgenoemde geldschieters. “Ik was en ben het met ze eens. Oggu had altijd nog naar Amerika kunnen gaan. Het is een absoluut interessante markt, maar je kunt zo’n reuzestap beter voor de lange termijn bewaren.”

In het aandeelhoudersconflict stonden Freeke en marketingdirecteur Harry de Haas vorig jaar tegenover elkaar. De Zeeuw: “Of je een kamp Freeke en een kamp De Haas had? Ja, die conclusie heb je nu zelf al weten te trekken.” Dat is saillant, want De Haas zei in 2010 nog zijn baan als marketingdirecteur van Heineken-Vrumona op, om samen met Freeke Oggu van de grond te krijgen. Freeke en De Haas zouden afzonderlijk aandeelhouders voor hun plannen hebben proberen te winnen. Een ex-medewerker weet Sprout in vertrouwen te vertellen dat het al langer niet boterde tussen de twee. “Het was steeds van wie met zijn plannen het snelst naar de aandeelhouder kon rennen.”

Ramkoers

Toen Freeke in januari zijn volmacht uit handen gaf (hij bleef wel aan als statutair directeur), hadden De Zeeuw en de rest van het Europa-groepje de kans om alsnog zelf Oggu groot te maken. Maar zonder de goedkeuring van de rest van de 13 investeerders, die de zijde kozen van mede-eigenaar Freeke, nam de kans toe dat Oggu een vroege dood zou sterven. Deze participanten zouden vanaf dat moment de hand op de knip houden. “Na enige tijd hadden we meer kapitaal nodig”, zegt De Zeeuw. “Er was teveel verdeeldheid onder de investeerders en uiteindelijk was er te weinig tijd om te bewijzen dat Oggu een merk met veel potentie is. Want we zagen de laatste maanden wel degelijk een goede upswing in het aantal klanten.”

Het was niet verstandig om Coca-Cola uit te dagen

Mogelijk had Oggu meer groeikapitaal kunnen ophalen als de Europese Unie niet de lancering van een calorie-arme Oggu-variant had gedwarsboomd. Oggu had daarvoor de zoetstofextracten van de stevia-plant als bestanddeel nodig, maar die kon het bedrijf niet als een natuurlijke suiker bestempelen. Men scheen bij Oggu al te weten dat een advies van de EU hierover binnenkort negatief zal uitvallen, waarschijnlijk onder druk van een lobby van grote suikerfabrikanten. De Zeeuw: “Dat nieuws heeft me erg verrast.”

‘Niet meer in mijn handen’

De Zeeuw zegt dat hij een faillissement niet meer kon afwenden. Hij vindt het zelf ‘niet meer zo interessant’ om op zijn verrichtingen in te zoomen. Alleen over de schappenoorlog wil hij wel wat kwijt. “We probeerden ons imago als concurrent van Coca-Cola te matigen. Het was niet verstandig om de groten der aarden zo uit te dagen.”

Voorlopig kent de investeerdersstrijd alleen maar verliezers. Freeke liet aan Sprout wel weten dat hij zinspeelt op een doorstart. Hij kan wel eens het sterkste staan, omdat hij als een van de weinigen over het recept van Oggu zou beschikken. Wat wil De Zeeuw? “Het ligt niet meer in mijn handen, de curator beslist. Ik sta wel nog steeds open voor een gesprek met geïnteresseerde investeerders. Want Oggu heeft zeker bestaansrecht.”

Wekelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

De Haas was niet bereikbaar voor commentaar.

Lees ook: