Geen producten in de winkelwagen.
Jeroen van den Brink liep al een tijdje met het idee rond. Hij was in Amerika geweest, waar Opentable.com een doorslaand succes is. Het bedrijf is zelfs beursgenoteerd. Daardoor kon hij de boeken inzien en zag hij precies wat er nodig zou zijn om een dergelijk systeem neer te zetten. “Enkele tonnen”, aldus Van den Brink. Het weerhield hem er niet van het idee in Nederland vorm te geven. Als bedenker van Diningcity.com en de Restaurantweek had hij inmiddels de nodige contacten opgebouwd in de horeca. Alleen het geld vormde het probleem. Van den Brink wilde het concept niet uit de lopende cashflow financieren. “Ik wilde niet de bestaande bedrijven in gevaar brengen.”
Verschillende soorten investeerders
Als je plaatsen in vliegtuigen en hotels kunt boeken op het internet, waarom dan niet die in het restaurant? Van den Brink legde het idee met een cashflowanalyse voor aan iedereen die het maar wilde horen. “Je spreekt mensen, bijvoorbeeld op ondernemersborrels. Als vanzelf gaat het balletje rollen.” Peak Capital, Marque Joosten en Marijn Pijnenborg (de oprichters van Funda) en Cees Boer van Boer & Croon investeerden. Toen startte de crisis. Lehman Brothers en Fortis vielen om en Van den Brink kreeg problemen met zijn investeerders.
De redding kwam in de persoon van investeerder Wout van der Wijk, die een belang nam van 24 procent. Samen gingen ze aan de slag en wisten het bedrijf weer vlot te trekken. Nieuwe energie ontstond. Van der Wijk: “Het was ook nadrukkelijk mijn bedoeling om een actieve rol bij het bedrijf te spelen. Ik hou me vooral bezig met de IT en de organisatie, Jeroen doet marketing en PR. De andere investeerders zijn meer adviseurs op de achtergrond.”
Het was een welkome verandering voor Van der Wijk. Hij had tal van bedrijven opgezet, was informal investor op de achtergrond geworden, maar wilde eigenlijk wel weer de handen uit de mouwen steken. Van der Wijk: “In het begin is het even aftasten. Maar al gauw wisten we in grote lijnen van elkaar wie wat wilde doen.” Dat wil niet zeggen dat er nooit discussies zijn. “Die gaan vooral over waar we in moeten investeren. In marketing naar het grote publiek toe of verder het systeem optuigen aan de restaurantkant.”
Verdienmodel
Over een exit zijn geen afspraken gemaakt, maar mocht zich een grote partij aandienen, dan zou dat een moment kunnen zijn. Inmiddels zijn 500 restaurants, vooral in de Randstad, aangesloten op het systeem. Eind 2011 moeten dat er 1.000 zijn. Zij krijgen software om boekingen te verwerken. Ze betalen 1 euro per boeking die via Seatme.nl wordt gedaan.
Concurrentie
De ondernemers zien kapers op de kust. Maar zij moeten eerst maar eens zien de contacten te leggen en de investering op tafel te krijgen. Een restaurant switcht niet gauw als hij eenmaal een dergelijk systeem heeft draaien. Waarom zou je? Echter, sommige restauranthouders blijken nog erg gehecht aan hun papieren reserveringsboek.
Wanneer is Seatme.nl een succes? De beide heren hebben dat nog niet gedefinieerd. Er zijn volgens Van den Brink wel piketpaaltjes: 1.000 restaurants einde van het jaar. Daarna het aantal reserveringen omhoog. Opstarten in België en andere omliggende landen. Van der Wijk is meer uitgesproken. Nederland moet bij het reserveren van een restaurant meteen aan Seatme.nl denken. Wanneer is dat? “Binnen een jaar of drie.”
In juni 2012 – ruim een jaar na dit interview – is SeatMe een samenwerking aangegaan met Iens, zodat ze een grotere slagkracht hebben.
