Geen producten in de winkelwagen.
Vivienne Westerhoud ondervond, zoals wel meer vrouwen, dat het moederschap haar carrière er niet gemakkelijker op maakte. “Als je nog geen kinderen hebt, maakt het voor je carrière helemaal niets uit of je man of vrouw bent”, stelt ze. “Maar moeders zijn vaak degenen die de balans moeten zoeken tussen werk en zorg voor de kinderen. Dat lukt weinig vrouwen naar tevredenheid.”
Er was inbreng vanuit Hollywood voor nodig om deze constatering om te zetten in daden. “Op een avond keek ik de film Baby Boom. Diane Keaton speelt daarin een vrouw die een kind krijgt, daar te veel aandacht aan besteed en wordt ontslagen. Dan begint ze, met haar kind op de arm, een eigen bedrijf. Ik dacht ‘waarom zou je inderdaad niet met je baby op je arm kunnen werken?”
Werkloze vrouwen
Gemotiveerd door deze gedachte begon Westerhoud in 2004 Mamas.nl, een platform voor werkende moeders. Ook begon ze te lobbyen voor de introductie van de zogenoemde schooltijdbanen. Op haar initiatief begon de Raad voor Werk & Inkomen met een kwalitatief onderzoek naar de werklozen zonder uitkering in Nederland. “Ik vroeg me af wie er nu precies werkloos zijn en wat hun wensen zijn. 350.000 van de werklozen zonder uitkering bleken hoogopgeleide vrouwen.”
Zonde om zulk arbeidspotentieel thuis te laten zitten. Westerhoud breidde haar platform uit met Haareigenzaak.nl (2005) en 9tot3.nl (2007) en ontwikkelde een vacaturebank. Haar eigen zaak! vormt een netwerk voor onderneemsters en (vrouwelijke) zzp’ers. De circa tachtig leden, voornamelijk zzp’ers, adverteren voor een laag tarief op de drie websites.
Vacatures vullen
Werkgevers spelen ook een rol. Immers, het heeft weinig zin om je tot een platform te wenden voor flexibele arbeidsuren, wanneer er geen werkgevers zijn die zulke uren willen bieden. Volgens Westerhoud hebben ze daar zelf veel voordeel bij. “Zeker banen voor hoger opgeleiden kunnen vaak flexibel ingedeeld worden. Moeilijke vervulbare vacatures vul je gemakkelijk als je flexibele uren aanbiedt. Dan is het ineens wel mogelijk om geschikt personeel te vinden.”
Maar ook de kandidaat-medewerkster moet flexibiliteit tonen, zegt Westerhoud. “Een flexibele werkweek betekent niet dat je steeds zelf bepaalt wanneer je op je werk komt opdagen. Het gaat er om dat je bij de contractbesprekingen de tijdstippen vastlegt waarop je gaat werken. Dan moet je ook niet flauw doen als je een keer moet overwerken. In die gevallen regel je maar een oppas.”
Heleen Mees
Ze denkt dat het flexibiliseren van arbeid dé methode is om vrouwen meer betrokken te laten raken met de arbeidsmarkt. Dat is een heel andere instelling dan die van ‘powerfeminist’ Heleen Mees, de beroemde en beruchte mede-oprichter van actiegroep Women on Top en veelgevraagd publiciste. “Volgens haar moeten vrouwen per sé fulltime werken en de zorg voor de kinderen moet een nanny maar op zich nemen. Ze heeft geen idee waar ze het over heeft, want ze is zelf geen moeder.”
Mees’ betogen werken zelfs averechts, vindt Westerhoud. “Als je iets van iemand gedaan wilt krijgen moet je eerst de behoeften peilen van diegene. Vrouwen gaan niet aan de slag omdat Mees ze anders uitscheldt. Ook voor de economie zullen ze het echt niet doen. Als je wilt dat die vrouwen werken, moet je hun bezwaren ook serieus nemen.”
