Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Fuel: Laag opgeleide wil aandacht

Coaching Naast een marktconform salaris, goede arbeidsomstandigheden en een prettige werksfeer, willen ze vooral aandacht. Alleen dan houdt het bedrijfsleven operationele mensen in huis.

Aandacht is een must op de huidige krappe arbeidsmarkt, zo redeneert Jack de Waard, auteur van het boek Coaching aan de lopende band en met Bart Godding de man achter FairField Training & Coaching in Oirschot. Die aandacht kent vele vormen. Enerzijds gaat het om het verhaal áchter de werknemer, zeg zijn motivatie, anderzijds om de persoonlijke ontwikkeling van die man. Met name in dat laatste moeten bedrijven veel meer investeren, is het pleidooi van De Waard. “Toets de mensen eens die met hun ‘poten in de klei staan’ op hun competenties en vaardigheden. Praat dan niet over wat het kost, maar kijk wat het oplevert! Het kost veel meer als ze vertrekken omdat ze nooit werden gehoord en elders wel kansen krijgen.”

 

De Waard is ervan overtuigd dat 90 procent van de werknemers op de werkvloer zichzelf wil ontwikkelen. In de volksmond: ze willen hogerop. “Maar wat is dan hogerop?”, komt De Waard met een essentiële wedervraag. “Vaak is een extra taak of meer verantwoordelijkheid al genoeg. Dat motiveert hen. Het is een vorm van erkenning, een compliment.”

 

Dat het zo simpel kan zijn, leerde ook Simon de Luy al doende. Als directeur/eigenaar van Modderkolk Projects & Maintenance in Wijchen (120 mensen vast), gericht op de industrie en publieke sector, herkende hij al gauw zijn eigen probleem. “Ik ben een techneut en denk dus snel in termen van machines, oftewel je stopt ergens iets in en dan komt er weer iets uit. Bij mensen werkt dat niet zo. Vroeger misschien wel onder het motto ‘niet praten, maar doen’, maar nu niet meer. Ik heb me daarom speciaal verdiept in de menselijke kant. Zo is ‘aandacht geven’ nu een taak van ons hele managementteam en dat doen wij structureel. Regelmatig gaan wij bij de mensen kijken. Het levert zóveel op.”

 

Met zijn ‘voelsprieten’ merkte De Luy zo’n anderhalf jaar geleden bijvoorbeeld dat de sfeer weg was. “De schouders hingen omlaag, ze waren aan het mopperen. Niet eens tegen mij als directeur, maar onderling. Hoe sneller je zoiets ontdekt, hoe sneller je het recht kunt breien. Dat is pure noodzaak!”

 

In het geval van Modderkolk bleek op de werkvloer een beeld ontstaan te zijn dat het bedrijf slecht betaalde. “Dat hoeft dus helemaal niet zo te zijn, maar als dat idee er is en je reageert niet, gaan mensen erin geloven”, blikt De Luy terug. Toen nader onderzoek hem leerde waar de kritiek lag, deed hij marktonderzoek en krikte een aantal salarissen op. “Andere waren conform en sommigen zaten erboven. Toen dat duidelijk was, werd de sfeer weer stukken beter.”

 

Uiteindelijk draait het volgens De Luy ook niet om die laatste honderd euro. Andere factoren zijn veel belangrijker. De Waard: “Daarom moet je als ondernemer goed luisteren, duidelijk zijn en bij problemen een keuze maken tussen een emotionele of rationele benadering. Die keuze is essentieel. Als iemand weer te laat komt en jij reageert met ‘Je hebt je zeker weer verslapen’ of ‘Jij hebt er zeker geen zin in’, staan de emoties een oplossing in de weg. Bovendien geef je een invulling die mogelijk helemaal niet waar is. Concentreer je daarom in zo’n geval op de objectief waarneembare feiten.”

 

Jacob Huisman van het Jacht- en Scheepsbetimmeringsbedrijf Huisman in Meppel volgt meer zijn gevoel als het gaat om leidinggeven. Onder het motto ‘behandel een ander zoals jij zelf graag wordt behandeld’, houdt hij nauw contact met zijn 8 vaste mensen. Als hij merkt dat er iets speelt, springt hij er onmiddellijk bovenop. “Je kunt niet steeds op je kantoor blijven, maar moet je als werkgever regelmatig bij de jongens in de kantine zitten. Niet om hen meteen op de huid te zitten, maar om te horen wat er bij hen leeft. Op het werk én thuis. Je ziet het ook direct in het werk terug als het privé wat minder gaat. Stel, ze worden écht ziek, dan zou ik eerder bellen dan wanneer ze gewoon een griepje hebben.”

 

“Toch is het opvallend dat ondernemers voor een kapotte heftruck binnen een uur een monteur regelen, maar vaak drie tot vijf dagen wachten voordat zij een zieke werknemer bellen,” haakt De Waard erop in. “Het is goed te beseffen welke boodschap daarvan uitgaat.”

 

Als antwoord daarop heeft De Luy in Wijchen een speciaal traject voor zieke werknemers, met name als het gaat om chronische klachten of gewrichtspijn. “Dan zoeken wij alternatief werk in het bedrijf of wij regelen een taxi als bijvoorbeeld iemand zelf geen auto kan rijden. Dat hebben wij er graag voor over, want zo houden wij ze betrokken.”

 

Auteur: Anne-Marie van Ommen

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Aansturingstips

  • Coaching aan de lopende band is gebaseerd op de vele praktijkvoorbeelden die FairField tegenkomt tijdens trainingen. Het boek is bedoeld voor direct gebruik. Theoretische kaders zijn zo veel mogelijk achterwege gelaten.
  • Werknemers op de werkvloer zijn geneigd met een stelling te komen en niet met een vraag. Bijvoorbeeld: ‘Die afdeling is steeds te laat, daarom komen wij in de problemen.’ Stel vragen en laat hen de oplossing bedenken.
  • Mensen die baas van hun ‘oud-collega’s’ worden, willen vaak maatjes blijven of sluiten zichzelf in een kantoor op, omdat ze niet weten hoe het aan te pakken. Begeleid ze.
  • Maak onderscheid tussen mensen die niet willen, omdat ze niet goed in hun vel zitten, en mensen die iets niet kunnen.
  • Voor operationele mensen is het belangrijk ergens bij te horen. Leuke collega’s, zijn voor hen belangrijker dan voor topmanagers.