Winkelmand

Geen producten in je winkelwagen.

Inkomensspecial: Hoeveel salaris kent u zichzelf toe? 0.-

Fabian Akker (25)

Ronimo Games, VOF

Opgericht in 2007

Aantal werknemers 10

Omzet 5.000 – 6.000 euro per maand

Eigen inkomen 0 euro

Ze hadden veel succes met de Blob, een pc-game die over de hele wereld gedownload werd en is opgekocht als spel voor de Nintendo Wii. Toch leven de game developers van Ronimo Games van een uitkering.

 

De partners van Ronimo werken nu fifty-fifty: de helft van de jongens werkt aan een spel waar geen geld mee verdiend wordt, de andere helft maakt betaalde flash games voor onder andere de Spill Group. “We maken vijf- à zesduizend euro omzet per maand, met tien man. Daarvan keren we onszelf niks uit”, vertelt vennoot Fabian Akker (25).

 

Het is een bewuste keuze om het op deze manier te doen. “We hebben ervoor gekozen om geen investeerders aan te trekken. Daarmee snij je jezelf wel in de vingers, want je krijgt geen geld binnen. We willen niet dat anderen invloed uitoefenen op ons bedrijf. Dat kost ons spaargeld, maar zo kunnen we in ieder geval helemaal zelf bepalen wat we maken.”

 

De omzet die ze draaien, gaat voor een groot deel op aan reisjes naar het buitenland. “In Nederland blijven schiet niet op in de gamewereld, je moet naar het buitenland. De grote game-uitgevers zitten in Amerika, Duitsland en Japan. Onze reiskosten zijn dus flink.”

 

Hun dagelijkse boodschappen betalen de jongens van een uitkering. “Omdat we de kunstacademie gedaan hebben, kunnen we vier jaar lang een WWIK-uitkering krijgen, voor kunstenaars. Dat is een groot voordeel voor ons. Het is wel een klein bedrag: zeshonderd euro. Als mijn huur en zorgverzekering er vanaf getrokken zijn, hou ik honderd euro over om van te eten.” 

 

Mooie dingen

Vrijheid is belangrijk voor de jonge ondernemers. “Je wil je eigen dingen maken, dan moet je inleveren. Ik heb een tijdje in loondienst gewerkt, bij een bedrijf waar iedereen een specifieke rol had. Daardoor wordt je beperkt in je mogelijkheden. Terwijl ik het juist leuk vind om verschillende dingen te doen. Dat kan bij Ronimo Games.”

 

De sfeer in het bedrijf maakt veel goed, vindt Akker. “Iedereen die hier zit, heeft wel een keer een baan aangeboden gekregen bij een ander bedrijf, voor een goed salaris. Toch gaat niemand daarop in, want we vinden het gezellig met z’n allen. We kennen elkaar al vijf jaar en een aantal jongens woont bij elkaar in huis. Het is zelfs zo leuk dat één van onze stagiairs in zijn vakantieweken nog hier komt zitten.”

 

Hoe utopisch het ook klinkt, binnen een jaar moet het bedrijf genoeg omzet draaien om iedereen normaal uit te betalen. “Uiteindelijk willen we wel geld verdienen, anders gaat het wrikken. Zeker als je een vriendin hebt die van mooie dingen houdt”, lacht Akker. “Het hoeft niet veel te zijn. Duizend of vijftienhonderd euro in de maand per persoon zou al voldoende zijn.”

 

Vicieuze cirkel

Ronimo Games zou meer kunnen verdienen als het bedrijf niet zo’n principieel doel had. “De meeste gamebedrijfjes in Nederland maken de eerste paar jaar alleen maar advertisement games of flash games om geld mee te verdienen. Wij vinden dat helemaal niet interessant; we willen meteen aan consolegames bouwen, voor de Wii bijvoorbeeld”, zegt Akker. “Het is als een soort ganzenbord. Ons einddoel op het bord is de wereldwijde gamepublisher Nintendo. Als we nu een kleine pc-game maken, zetten we één stap naar de publisher toe. Terwijl we meteen drie stappen vooruit kunnen als we een consolegame mogen maken. Het kost meer moeite, maar je bent sneller waar je wilt zijn.”

 

Complicerende factor: als startend bedrijfje krijg je het niet zomaar voor elkaar om een consolegame te maken. “We hebben de demo van een spel voor de Wii liggen, die willen we verkopen. Maar het spel kan niet af voordat we een deal hebben, want er moet ergens geld vandaan komen’, legt Akker uit. “En een uitgever steekt zijn geld niet in jouw spel als hij niet zeker weet of hij het weer terug krijgt. Hij wil zien dat we een spel van begin tot eind kunnen afmaken. Dat hebben we nog nooit gedaan, omdat we een jong bedrijf zijn.”

 

Om dit probleem te omzeilen, probeert Akker een prototypedeal te regelen. “Daarbij maak je eerst een bewijs dat je het kunt, voordat je een heel spel gaat bouwen. We hebben net development kits binnengekregen, waarmee we direct op de Wii kunnen programmeren. Daarmee kunnen we hopelijk voldoende bewijzen dat we het kunnen, en krijgen we budget om een volledige game te maken.”

 

Akker voelt zich alsof hij in een vicieuze cirkel zit. “Als we geen deal krijgen, kunnen we geen hele game maken. Het is veel geregel om dat voor elkaar te krijgen. Ik ben alleen al een halfjaar bezig geweest om de development kits te krijgen, erg vermoeiend’, zucht hij. “Maar als we echt een spel kunnen maken, zijn we binnen. Als je eenmaal een game op je naam hebt staan, wil een publisher je volgende spellen namelijk meteen hebben.”

 

Sparen

Voorlopig zit er voor Ronimo Games niks anders op dan hard werken. “We sparen geld op om straks een duurdere programmeur aan te kunnen nemen. Programmeurs met ervaring zijn er niet veel, zeker als je bedenkt dat de Wii pas een paar jaar bestaat. Die mensen werken meestal bij goede bedrijven waar ze een fatsoenlijk loon krijgen, en dan is de overstap naar ons te groot. Door geld te sparen kunnen we wel iemand met veel ervaring in huis halen, waardoor het makkelijker wordt om deals te krijgen.”

 

De toekomst zien de jongens zonnig in. “Het is nu nog even peentjes zweten, maar we denken binnen een half jaar een deal te krijgen. En als dat niet gebeurt, dan zien we wel weer verder. Iedereen is inmiddels verknocht geraakt aan het bedrijf, dus zijn we ook tevreden met minder. We hebben jongens die bereid zijn concessies te doen. Dan kom je er altijd wel uit.”

 

Bekijk hier de resultaten van het Sprout inkomensonderzoek (pdf)