Geen producten in de winkelwagen.
Kredietverzekeraar Atradius liet vorige week haar ware gezicht zien: in een email aan zijn klanten liet de marktleider weten onbetaalde facturen van 20.000 Nederlandse bedrijven niet meer te dekken. Ook acht de verzekeraar zakendoen met bedrijven in Rusland, IJsland, Hongarije en de Baltische Staten niet langer als zijn verantwoordelijkheid.
Niet alleen de genoemde bedrijven, ook de klanten van Atradius werden door dit nieuws onaangenaam verrast. Diederik Kersten van familiebedrijf Kersten BV in het FD: “Deze email vertelde mij dat ik voortaan nagenoeg alles op eigen risico moet verhandelen, terwijl ik al bijna veertig jaar trouw premie betaal! Ik kan gaan werken met bankgaranties, maar die zijn doorgaans veel duurder.”
Boze ondernemers
De kredietverzekeraar bezweert dat het slechts om enkele procenten van de uitstaande kredietlimieten gaat. Daar zijn ondernemers niet van onder de indruk.
Ook Dirk van Wassenaer van M&R de Monchy vindt het zaakje stinken: “Deze actie kán niet gebaseerd zijn op actuele bedrijfsprestaties, kijkend naar de onafgeronde cijfercyclus.” Het bedrijf werkt dan ook noodgedwongen met eigen risicocriteria. “Dat is moeilijk, tijdrovend en uiterst kostbaar.”
Het FD spreekt vervolgens Kees van der Mey, specialist in Hollandse bladgroenten. Zijn kredietlimiet werd door Atradius ineens van 250.000 euro naar nul teruggeschroefd. Er zou iets mis zijn met zijn cijfers. “Dat is vreemd, want als er onduidelijkheid is over mijn cijfers, hoeven ze maar contact op te nemen.” Volgens Van der Mey zijn heet niet zijn cijfers, maar die van Atradius zelf die tot de vergaande maatregel hebben geleid: “Ze zitten zelf aan de grond, wij moeten daar nu voor boeten.”
Politiek
Kersten noemt het stuitend dat de overheid het mkb niet steunt. Dat vinden ook Tweede Kamerleden Boris van der Ham (D66) en Elly Blanksma (CDA). Zij stelden Kamervragen en eisen een gesprek met de kredietverzekeraar. “Eerst moet duidelijk zijn of die lijst een beetje deugt”, aldus Van der Ham tegenover Bizz.nl. “Als blijkt dat gezonde bedrijven door een andere definitie niet meer kunnen ondernemen, dan moet de overheid daarop inspringen. Management by speech kan al heel wat doen, nadere regels kun je altijd nog overwegen.”
