Geen producten in de winkelwagen.
‘Jonge ondernemers stralen bijna allemaal een aanstekelijke kwajongensachtige onbevangenheid en energie uit. Je moet wel van ze houden! Het is best lang geleden dat ik mezelf ‘jonge ondernemer’ mocht noemen, maar nog steeds voel ik dezelfde tomeloze energie en enthousiasme door mijn lijf bruisen als, pak ’m beet, twintig jaar geleden. Toch is het nu anders dan toen. Want mijn ervaring sabelt mijn onbevangenheid genadeloos neer. Daardoor probeer ik minder en presteer ik feitelijk minder dan vroeger. Ik maak daardoor misschien ook minder fouten. Maar of dàt nou een aanbeveling is…?
Het afgelopen jaar heb ik veel samengewerkt met Danny Mekic. Hij is nu net zou oud als ik toen ik mijn eerste avonturen als internetondernemer beleefde. Danny is in veel opzichten heel anders dan ik, maar ook hij weet zijn Internet-ondernemerschap in een bredere maatschappelijke en technologische context te plaatsen. Danny ziet The Big Picture en onderneemt vanuit een eigen visie op de megatrends. Onbevangen, niet gehinderd door ballast in de vorm van valse schroom weet hij haarscherp te analyseren waar gevestigde bedrijven kansen laten liggen en waar verbeteringen te realiseren zijn.
Trainees bij grote bedrijven conformeren zich snel
Met weemoed kijk ik naar ondernemers als Danny die met tomeloos enthousiasme hun wereld veroveren. Ik hoop dat deze talenten hun onbevangenheid vasthouden. Want ik moet er niet aan denken dat ze zich te veel aanpassen aan oudere generaties. Trainees bij grote ondernemingen conformeren zich bijvoorbeeld te vaak en te snel aan de gevestigde cultuur en orde. Jammer, want daardoor verliezen zij en hun broodheren de benefits van de frisse blik. En we leren door opvoeding en educatie in ons leven toch al zo veel af…
Mijn belangrijkste tip voor jonge ondernemers is dan ook: blijf jezelf, blijf bij jezelf en durf tomeloos achter die grote droom aan te gaan. Zolang de droom groter blijft dan de potentiële problemen, zul je altijd voldoende geloof, energie en oplossingen vinden om alle uitdagingen aan te kunnen.
Daarbij is het belangrijk om een paar goede klankborden om je heen te verzamelen. Dat is mijn tweede tip: zoek mensen die je kunnen coachen, tot de orde kunnen roepen, een venster naar de buitenwereld kunnen zijn. Kies hen zorgvuldig. Want ze mogen je nooit van je energie beroven, maar moeten helpen die tomeloze energie te focussen op jouw eigen doelen.
Probeer van alles uit
De les die ik achteraf had willen weten toen ik vijfentwintig was leerde ik drie jaar geleden van Tony Robbins. Tony onderscheidt drie soorten ondernemers: skilled talents, die een specifiek talent, vak of specialisme hebben; entrepreneurs, de rasondernemers die uit het niets een bedrijf creëren; en managers, die heel goed kunnen organiseren en dus geen bedrijf moeten starten, maar een bestaand bedrijf overnemen. Als ik toen had geweten dat ik vooral een skilled talent ben, had ik andere, betere keuzes gemaakt. Anderzijds kon ik Tony’s theorie juist begrijpen en plaatsen door mijn ervaring, mijn successen en failures.
De belangrijkste les is dus eigenlijk: probeer van alles uit. Durf te leren. Durf te falen. Wees nooit bang om fouten te maken, want die maak je toch. Daar word je wijzer en een betere ondernemer van. Houd wel altijd je worst case scenario in de gaten. Neem liefst risico’s die je je kunt veroorloven. Als je weet dat het ergste is dat je in een situatie kan overkomen, acceptabel is, durf je als dat nodig is onbevangen alles-of-niets te spelen.
De wetenschap dat bijna niemand anders in Nederland die bereidheid te verliezen heeft, geeft je een voorsprong. Want juist dat geeft je de kracht om te winnen.
