Geen producten in de winkelwagen.
In samenwerking met 7 Ditches TV
Van Eijkelenborg nam in 1999 de leiding van het bedrijf over van haar ouders. 17 jaar later staat er een internationale onderneming met zo’n 150 zelf ontwikkelde babyproducten, en wordt zij eerder dit jaar zij als kers op de taart uitgeroepen tot zakenvrouw van het jaar. Een deel van haar tijd gaat naar haar voorzitterschap van de Entrepreneurs’ Organisation.
Afnemers van Difrax zijn retailers, waaronder drogisterijen en babyspeciaalzaken. De fopspenen en drinkflesjes zijn volgens Van Eijkelenborg geënt op ‘de moderne en hippe ouder’.
Van Eijkelenborg was, toen ze op haar 18e bedrijfskunde ging studeren, helemaal niet van plan om het bedrijf van haar ouders over te nemen. “Ik wilde management-traineeships bij grote bedrijven en de wereld in. Die wereld was groter dan Bilthoven en Difrax.” Ze belandde in eerste instantie wel in die corporate wereld, bij V&D en drogisterij DA (beide nu nota bene klant van Difrax).
Geen druk
Als ik het niks vindt, dan ben ik zo weer weg
Op een gegeven moment wilde zij weg bij DA, en dook het overnemen van Difrax op “als een van de opties”. Maar haar ouders zetten haar totaal niet onder druk. “Ik zei tegen m’n ouders, ik kom een jaar kijken, maar reken nergens op. Want als ik het niks vindt, dan ben ik zo weer weg.” Maar na een jaar wist ze het, “dit wil ik doen en hier kan ik wat toevoegen. Toen werd het een passie.” Wat haar triggerde waren de saaie babyspullen die ze aantrof. En ze ging zich bemoeien met de ontwikkeling van de producten zelf, terwijl haar ouders puur een handelsbedrijf hadden dat producten inkocht en weer doorverkocht. Na nog eens een jaar had ze het bedrijf in handen.
Maatschappelijk verantwoord ondernemen kan volgens haar op veel meer manieren dan alleen geld geven of ambassadeur zijn van een goed doel. Ze vind het bijvoorbeeld niet gek dat Difrax – als verkoper van fopspenen – boekjes maakt waarin wordt uitgelegd hoe een kind kan juist kan ’stoppen met foppen’, oftewel hoe een kind het gebruik van een fopspeen afleert. “Ik zie dat niet als een paradox, uiteindelijk moet zo’n kind er weer vanaf. Dat vind ik net zo goed maatschappelijk verantwoordelijkheid nemen.”
Fopspenen
Ook ontwikkelde haar bedrijf met BN’ers een fopspenen-collectie, waarvan telkens 1 euro naar goede doelen gaat zoals Kika en Free a Girl. Voor die laatste organisatie, die zich inzet voor het bevrijden van meisjes en vrouwen uit de gedwongen prostitutie, liet ze zich vrijwillig opsluiten. Ook ging ze in Delhi kijken hoe een reddingsteam te werk gaat. Haar bijdrage is ongetwijfeld een druppel op een gloeiende plaat, geeft Van Eijkelenborg toe, maar vele druppels helpen. Ik vind het te makkelijk om te zeggen, ‘dan doen we maar niks’ en ‘het blijft toch aan de strijkstok hangen’. Dat is de makkelijke manier om ervan te komen, maar dat zal ik niet doen.”
Mvo past niet bij elke fase van je bedrijf
Moet ‘mvo’, naast kpi’s, winst en omzet, vast onderdeel worden van elk bedrijf? Dat ligt eraan in welke fase een bedrijf zit, zegt Van Eijkelenborg; in het begin moet er vooral gezorgd worden voor omzet en salarissen. “Maar als ik kijk naar mijn eigen ondernemerscyclus, dan komt er een moment dat je zelf die behoefte voelt. Dat er ruimte komt, dat er tijd komt en dat er uiteindelijk ook geld komt om dat te doen.”
Het geld dat zij dit jaar met spreekbeurten verdient geeft ze dit jaar aan ‘Gezond geboren’, een stichting die onderzoek doet naar babysterfte. “We zijn er met Difrax voor een happy life en een happy baby, dan wil je ook een happy geboorte.” Projecten waar zij zich aan verbindt kiest zij ‘puur op gevoel’, maar wel het liefst binnen de thema’s baby’s en vrouwen.
Doorzetten
Ondernemerschap is de beste les in het leren omgaan met teleurstellingen
Wat haar een goede ondernemer maakt? “Eindeloos doorzettingsvermogen en optimisme. Ondernemerschap is de beste les in het leren omgaan met teleurstellingen, zonder ooit je optimisme te verliezen. Het gaat altijd anders dan je denkt. Dan is het de euro- of dollarkoers, of een fabriek waar het misgaat, of er speelt iets in het managementteam.”
Ook al zijn haar ouders niet meer betrokken bij het bedrijf, hun familiewaarden leven nog volop. “We doen zaken met respect voor anderen en zoeken samen een win-win, nooit vanuit arrogantie.”
