Geen producten in de winkelwagen.
U laat software op maat maken door een ontwikkelaar. Zoals gebruikelijk zorgt de ontwikkelaar ook voor het onderhoud. Maar wat als u het onderhoud in eigen hand wilt houden? Mag u dan zomaar de broncode opeisen? Hou dan wel een aantal zaken goed in de gaten.
Onlangs was het weer raak. Een softwareontwikkelaar (50 werknemers) weigerde de broncode af te geven aan een cliënte. Partijen waren met elkaar overeengekomen dat de softwareontwikkelaar maatwerksoftware zou ontwikkelen voor mijn cliënte. Dit alles was ook keurig vastgelegd in een door henzelf opgestelde overeenkomst. Voor de ontwikkeling en implementatie had mijn cliënte een substantieel bedrag voldaan van, laten we zeggen, 500.000 euro.
Contractbreuk
Onderdeel van de contractuele afspraken was dat dezelfde ontwikkelaar ook – zoals vaak gebruikelijk – het onderhoud zou verzorgen. Na dit een jaar niet naar tevredenheid van cliënte te hebben gedaan, is rechtsgeldig de overeenkomst opgezegd. Deze eindigt op 1 september 2007. So far so good. Vanaf 1 september 2007 neemt een ander automatiseringsbedrijf het volledige onderhoud over. Daarvoor is het noodzakelijk dat men beschikt over de broncode… en toen begon de ellende.
De broncode stond niet ter beschikking aan de afnemer. Dit is niet ongebruikelijk bij dergelijke contracten. Begin juli van dit jaar is aan de softwareontwikkelaar verzocht om de broncode ter beschikking te stellen, om de nieuwe automatiseerder in de gelegenheid te stellen vanaf 1 september het onderhoud te gaan verrichten. De ontwikkelaar weigert deze af te geven zonder betaling van een aanvullend bedrag. Terecht of niet?
Licenties
Op de ontwikkelde software rust het auteursrecht van de softwaremaker. De maker is grotendeels vrij om te bepalen wat er met dit auteursrecht wordt gedaan. Zo kan hij een licentie verlenen aan derden. Het auteursrecht kan ook worden overgedragen aan een ander. Mijn cliënte ging ervan uit dat zij het auteursrecht had verkregen. Haar redenering was dat de software expliciet voor haar was ontwikkeld en dat zij daar een substantieel bedrag voor had betaald. Uit de softwareontwikkelingsovereenkomst moest volgens haar worden afgeleid dat het de bedoeling was dat zij de auteursrechten zou krijgen. Het stond echter niet zo in de overeenkomst.
En daar zit nu net het probleem. Overdracht van auteursrechten is een van de uitzonderingssituaties waarvoor de Nederlandse wetgeving het schriftelijkheidsvereiste kent. De Auteurswet vereist voor overdracht van auteursrechten (en dus ook van de broncode) een schriftelijke overeenkomst. Wilt u er dus zeker van zijn dat de voor u ontwikkelde software ook daadwerkelijk uw eigendom wordt, dan zal dat in een schriftelijke overeenkomst moeten worden opgenomen.
Afspraken
Helaas komt deze problematiek nog vaak voor. Juist in situaties waarin de relatie met de softwareontwikkelaar wordt beëindigd ontstaat het risico van een dergelijk conflict. Mijn advies is dan ook dit te allen tijde te voorkomen door hierover voor het aangaan van de overeenkomst overeenstemming te bereiken. Alleen dan weet u namelijk hoe de ontwikkelaar er zelf tegenaan kijkt. Vaak zal hij geen bezwaar hebben tegen overdracht. Het kan echter ook zo zijn dat de ontwikkelaar helemaal niet wil overdragen, omdat hij zijn intellectuele inspanningen ook voor andere klanten wil gaan gebruiken.
Meer ondernemingsrecht?
Sproutexpert Martijn Noordermeer
www.expertlog.nl/ondernemingsrecht
