Geen producten in de winkelwagen.
Meer dan honderd vrouwelijke ondernemers reageerden onlangs op een oproep van Sprout-hoofdredacteur Karin Husslage om wat hoger van de toren te blazen.
Daaronder ook de 23-jarige Dijkstra, die werkt als leidinggevende bij het Sliedrechtse productiebedrijf Kooiman Apparatenbouw (50 medewerkers). Deze leverancier van warmtewisselaars en drukvaten werkt voor olie- en chemiebedrijven zoals Shell, Esso en Dupont.
Dijkstra staat, als 23-jarige, in de coulissen om haar vader ‘op korte termijn’ op te volgen als eigenaar. Haar broers kozen voor een meer gangbare carrière, maar zelf wilde ze altijd al ondernemer worden. ‘Dat zit in je genen denk ik.’
Ze is het ermee eens dat vrouwen soms wat ‘stilletjes’ zijn. Maar wat haar betreft kun je vrouwelijke eigenschappen ook in je voordeel gebruiken.
Waarom is het volgens jou een voorrecht om vrouw te zijn in een mannenwereld?
‘Ik vind dat je als vrouw in een groep mannen een mooie positie hebt, want je hebt zó’n andere benadering. Daardoor staan mensen meer open voor op- en aanmerkingen. Dan helpt het om als enige vrouw in een groep mannen te staan. Met vrouwelijke eigenschappen kun je veel teweeg brengen, bijvoorbeeld wat opener naar elkaar zijn. Of snel naar de kern van het probleem gaan, in plaats van het laten draaien om de vraag wie het meeste weet.’
‘Wij hebben bijvoorbeeld veel te maken met externe inspecteurs, die controleren of een product klopt en aan alle eisen voldoet. Als er dan een engineer bij is, kan het al snel een haantjesgevecht worden over wie het meeste weet. Dan duurt een bijeenkomst ineens rustig vier uur, in plaats van anderhalf uur. Ik heb dat competitieve niet op die manier. Je blijft als vrouw makkelijker bij het doel van de bijeenkomst of vergadering. Dat is effectief.’
Op haar eigen manier is Dijkstra heus wel competitief, benadrukt zij. ‘Ik heb bijvoorbeeld liever dat mensen achter mij aanlopen, in plaats van andersom. En ik wil graag mijn zegje doen. Ik ben commercieel geschoold, en werk in een technisch bedrijf. Daarbij wil ik geen modderfiguur slaan qua kennis, en laten zien dat ik begrijp wat we hier doen. Ik heb leren lassen, om te weten wat je personeel op de vloer doet en wat je van ze vraagt. Als je dat niet weet, dat is een beetje als je een dansschool begint en je hebt zelf geen ritmegevoel.’
‘Je kunt je als vrouw makkelijker uit een situatie redden met een glimlach. Bij mannen onderling gaat het er heel anders aan toe, daar is weinig coulance.’
Zie ook:
Sprout-lezers reageren: zijn vrouwen zichtbaar genoeg?
De oproep van Karin Husslage
Vrouwen houden volgens jouw onterecht een subcultuur in stand
‘Ik vind die vrouwenclubjes onnodig. Iedereen heeft zijn waarde en voordelen, mannen én vrouwen. Dat geldt ook voor de nadelen. Ik vind het belachelijk dat er opleidingen zijn als vrouwen in business, of vrouwen en leiderschap, dat soort gedoe. Waarom doen we daar als vrouwen aan mee? Als je gelijkwaardig wilt zijn, waarom blijf je dan zo afscheiden?’
‘Je kunt de situatie ook positief insteken en gebruik maken van de voordelen die je als vrouw hebt. Je kunt zeggen, ‘als ik binnen kom, zit die hele tafel mannen naar mij te kijken, pff’. Maar je kunt ook zeggen: ‘Prima, ze kijken, trek ik ‘s ochtend gewoon een mooie jurk aan’, en je staat gelijk 1-0 voor bij die kerels. Als je dan ook nog weet waar je over praat, kan je niet meer stuk.’
Als je het bedrijf straks overneemt ben je nog geen 30
‘Klopt, in het begin denk je: oh jee, ik sta met 3.0 achter, als dochter van de baas en zonder technische kennis. En voor veel mensen ben ik nog een broekie. Maar ik heb een heel duidelijk beeld van wat ik wil doen, van mijn doelen. Als je dan ook nog dingen zegt die ergens op slaan, merk je dat mensen je uiteindelijk serieus nemen en mijn leeftijd loslaten.’
‘Soms heb je wel eens te maken met opmerkingen als, ‘ik had verwacht wel wat serieuzer te worden genomen dan met een 23jarige en een vrouw aan tafel te worden gezet’ (verbazingwekkend genoeg zijn dit dan mannen die meer dan 2x zo oud zijn als ik). Zo’n opmerking is niet leuk natuurlijk.
Dan heb ik nog wat simpele slagkracht achter de hand als: Meneer, ik ben opvolger van het bedrijf, u zit dus met de directie aan tafel. Hoger dan dit komt het niet. Dan zitten ze ineens schoorvoetend op hun stoel. Even een ‘grote meid’ zijn dus,(de opmerking is dan al gemaakt natuurlijk) doorbijten en het loslaten. Dit soort situaties (Het) heeft geen invloed op het door mij gekozen pad; het hebben van een eigen bedrijf. Pas als ik er last van zou hebben (dan) wordt het een probleem.’
Je vindt dat de ‘snelle jongens’ van Snapcarr, Coolblue, Uber het nieuws onterecht domineren
‘Ze krijgen terecht veel aandacht, ze zetten markten op hun kop, dat is te gek. Wat ik jammer vind is dat er weinig aandacht wordt besteed aan het feit dat ze weinig tot geen concurrentie hebben. Naar mijn inzicht veelal, zo niet alleen, indirecte concurrenten.’
‘Het gaat alleen maar over omzet en winst. Natuurlijk, cashflow staat ook bij ons op nummer 1, maar er is wel heel veel voor groei: groter, groter en groter worden. Hoe gaan dit soort ondernemers, van Snappcar bijvoorbeeld, een organisatie uitbouwen bij een omzetgroei van 300 procent per jaar? Als je verdubbelt in personeel, moet het hele bedrijf gestroomlijnd en aangepast worden.’
Wat vond je van de andere reacties van vrouwen?
‘Ik vind het jammer dat sommige vrouwen afgeven op mannen. Ik denk niet dat de een de ander overschaduwt. Het gaat erom dat je je als gelijkwaardig opstelt. Als je iemand anders naar beneden haalt, hoe kun je dan van mensen vragen om jou als gelijkwaardig te zien? Naar mijn mening heb je pas een kans op gelijkwaardigheid, als je jezelf als gelijkwaardige opstelt. Dat betekent overigens niet dat je hetzelfde gedrag hoeft te vertonen.’
