Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

QicQ: snelle e-bikes van de zaak

Nu elke bejaarde rondrijdt op een elektrische fiets wordt het hoog tijd om de zakelijke markt open te breken. Met QicQ gaat Odette Oostindiën snelle leasefietsen aanbieden van Zwitsers fabrikaat.

Vanaf zaterdag is het officieel: Odette Oostindiën is dan serial entrepreneur. Vanaf de jaren negentig maakte ze naam met Shakie’s, de stationswinkels in verse shakes, verse sappen en vegetarische snacks. Sinds ze dat bedrijf in 2008 verkocht aan de NS-dochter die meer zaken op stations exploiteert, was ze vooral als investeerder betrokken bij een paar andere startups in uiteenlopende branches. Maar nu gaat QicQ van start: een aanbieder van duurzame mobiliteit die zich met elektrische sportfietsen uitsluitend richt op de zakelijke markt. 

QicQ concept store

De concept store van QicQ in de Amsterdamse Westergasfabriek oogt op het eerste gezicht als een fietsenwinkel voor fijnproevers. De producten komen uit Zwitserland: snelle BMC-racefietsen van carbon fibre, maar ook e-bikes van zustermerk Stromer. Alleen de dikke voorbuis en de flinke achternaaf verraden dat de berijders hulp krijgen als ze ermee op weg gaan. Op zich is de derailleurfiets met 9 of 27 versnellingen niet te beroerd om snel te gaan, maar de elektromotor van 500 mWatt maakt het wel heel comfortabel om er akelig snel mee te rijden: tot 45 kilometer per uur. Dat is andere koek dan het bejaardenspul dat andere merken zo goed verkopen. 

Idee voor de startup

Het slechte nieuws: de Stromer ST1 staat verplicht op een snorfietskenteken – inclusief lelijk blauw plaatje op het achterspatbord. ‘Omdat we aan de zakelijke markt leveren, moeten we ons strikt aan alle regels houden,’ zegt Oostindiën. Zelf is ze fietsfanaat en pendelt ze regelmatig heen en weer tussen haar woonplaats Heemstede en Amsterdam. Een kilometer of 25 die ze, eerlijk is eerlijk, in het verleden meestal met de auto aflegde. Je spullen pakken, naar het station, op de trein wachten; voor zo’n kippeneindje is het openbaar vervoer veel gedoe. Toen ze een elektrische scooter had uitgeprobeerd, niet helemaal tot haar tevredenheid,  zag ze bij de fietswinkel een elektrische sportfiets staan. Ze maakte een proefrit en was verkocht. En daarmee was het idee van een nieuwe startup ook vrijwel onmiddellijk geboren: wat als werkgevers hun personeel zouden uitrusten met deze snelle fietsen, zoals ze ook nu al leaseauto’s verstrekken? ‘Het is veel duurzamer, je mensen bewegen meer en in vergelijking met een leaseauto en zelfs een maandtrajectkaart besparen beiden op kosten,’ Het idee van QicQ, in zakelijke leasefietsen, was geboren.

Fietsenbranche conservatief

En toen dook Oostindiën de fietsenbranche in. Dat was geen onverdeeld prettige kennismaking. ‘Wat productinniovatie betreft valt het mee, maar de manier waarop de branche opereert is conservatief; men springt veel te weinig pro-actief in op de mogelijjkheden om elektrische fietsen als duurzaam alternatief voor het voetlicht te krijgen in de zakelijke markt en bij de politiek.  Dat gebeurt nauwelijks vanuit de Bovag, ANWB, Fietsersbond of de Rai Vereniging. Het is bovendien een gesloten bolwerk, waar ik erg moeilijk binnenkwam.’
Op een bekende fietsbeurs was de nieuwkomer aanvankelijk niet welkom, omdat QicQ nog geen fietsmerk vertegenwoordigde. De fietsfabrikant waarmee ze aanvankelijk van plan was de leasemarkt te veroveren, wilde heel lang geen uitsluitsel geven over de vereiste typegoedkeuring die voor Nederland een absolute vereiste was om zakelijk actief te worden. ‘Heel toevallig had ik het daar tijdens een beurs over met een andere bezoeker, toen die me tipte over Thomas Binggeli, de oprichter van Stromer.’

Zwitserse visionair

De Zwitser Binggeli bleek niet zomaar de uitvinder en fabrikant van een snelle en stoere fiets. Hij zag, precies als Oostindiën, de elektrische fiets vooral als perfect zakelijk alternatief voor de auto of openbaar vervoer. ‘Wat dat betreft is hij een supervisionair. Met ambitie: vanuit die Alpenwei waarin hij letterlijk zit, is zijn hoogste doel New York autovrij te krijgen.’ Met QicQ heeft Oostenindiën wat bescheidener ambities. Nederland fietst zich al suf en heeft wat dat betreft last van de wet van de remmende voorsprong. ‘Maar van de woon-werkafstanden van rond de 17,5 kilometer wordt nu 3 procent per fiets afgelegd. Als ik daar 20 procent van kan maken, ben ik dolgelukkig.’

Eerste fietsleasebedrijf

Haar nieuwe bedrijf is break-even bij 100 tot 150 fietsen per jaar. ‘Gelukkig heb ik nog geen financiers, zodat ik de tijd kan nemen, ook al verkoop ik geen enkele fiets.’ Overigens zijn de eerste fietsen al geleased, aan advocatenkantoor Van Doorne aan de Amsterdamse Zuidas. Maar als de winkel op 22 maart officieel opent, is dat pas de eerste stap van de marketing- en salesinspanningen die het eerste fietsleasebedrijf van Nederland te wachten staan. ‘Er zijn autoleasebedrijven die fietsen erbij doen, maar wij zijn de enige die zich volledig toeleggen op mensen op de zakelijke fiets helpen.’

Leasedirecteur

Voor de sales heeft QicQ een opmerkelijke kracht aan zich gebonden: Jean-Paul Strik, tot voor kort directeur van Haaglanden Lease en daarvoor actief in de autolease bij BMW, Nissan en andere partijen. Die heeft als automotive man dus een uitstekend netwerk bij wagenparkbeheerders. Maar gaan die werknemers uit hun 14 procents Mégane praten, richting bijtellingsvrije Stromer? ‘Wat we doen is natuurlijk missiewerk, al zijn mensen als ze de e-bike hebben geprobeerd, meestal meteen om. We gaan voor de acquisitie op zoek naar bedrijven die zich profileren op duurzaamheid, en we denken net zo goed binnen te komen bij HR-managers als op het allerhoogste niveau.’

Wekelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Marketing

Wat de marketing betreft, heeft Oostindiën creatieve plannen die horen bij een bescheiden budget.  Vanuit de vestiging in het cultuurpark Westergasfabriek wil QicQ ook clinics, toerritten en lunches organiseren om de zakelijke wereld te overtuigen van de Stromer al alternatief voor bus, trein of auto. Dat BMC de enige wielerploeg is die onder eigen merk de Tour de France rijdt, kan ook nog wel van pas komen. Verder hoopt ze ambassadeurs warm te krijgen voor de lease-Stromers. ‘Via netwerken kom je veel verder dan door een bak geld aan reclame uit te geven, is mijn overtuiging. Voor Shakie’s deden we daar niets aan – en dat was nog voor de tijd van sociale media of zelfs maar internet.’

Prijzige Stromer

De Zwitserse Stromer is een technisch juweel en rijdt als een droom, maar de flitsende fiets is prijzig: 4190 euro voor het basismodel met een actieradius van in de praktijk 75 kilometer. De hagelnieuwe Stromer ST2, inclusief bluetooth, gps en SIM-kaart die verbinding houdt met de smartphone kost zelfs tegen de 6000 euro, maar haalt wel 150 kilometer en heeft nog wat meer power. Inclusief verzekering en onderhoud (zelfs een lekke band wordt desnoods op de zaak geplakt) zijn de leasetarieven vanaf 149 euro op basis van 36 maanden. De werkgever (of zzp’er!) kan de fiets ook aanschaffen en komt dan in aanmerking voor fiscale regelingen als Mia en Vamil. ‘Je kunt het leasbedrag ook  inhouden op het salaris en een kilometervergoeding uitkeren, waardoor de werknemer er zelfs op vooruit kan gaan.’ En uiteindelijk is een leasefiets natuurlijk stukken goedkoper dan een leasewagen. ‘Goedkoper, gezond en duurzaam: de Stromer past in alle plaatjes waar duurzaam opererende bedrijven mee bezig zijn.’