Geen producten in de winkelwagen.
Wie is de oprichter?
Het aardewerk dat bekend is komen te staan als Delfts blauw is eind 16de eeuw ontstaan. In 1700 waren er al meer dan dertig fabriekjes. Tijdens het hoogtepunt van de sector, vond ook de oprichting van Royal Delft/De Porceleyne Fles plaats. Het is de enige fabriek die het door al de eeuwen heen heeft weten vol te houden en waarvoor Chinese en Japanse toeristen voor in de rij staan. In 1653 werd de zogeheten plateelbakkerij door David Anthonisz van de Pieth aan het Oosteinde in Delft opgericht. Die deed de tent alweer na twee jaar van de hand. De opeenvolgende eigenaren waren allemaal zogeheten handelskapitalisten, venture kapitalisten van de 17de eeuw. Ze staken hun geld in bedrijven, maar ze hielden zich niet met de dagelijkse leiding van het bedrijf bezig.
Hoe veranderde zijn product de markt?
Totdat de industriële revolutie in de 18de eeuw in Engeland en later Europa begon, verschilden Europa en China niet zoveel van elkaar in termen van welvaart en economische ontwikkeling. In veel opzichten was China juist veel verder. Waar Chinezen nu luxemerken uit het Westen importeren, waren Hollanders daar destijds ook niet vies van. Nederland was een opkomende economie dat zich een weg omhoog aan het vechten was in de wereldeconomie. De rijke burgerij was dan ook gek op Chinees aardewerk, dat met blauwe prenten op porselein was geschilderd. Daar ligt een kans, dachten pottenbakkers in Delft. Ze kopieerden de typische blauwe prenten van de Chinese concurrenten, maar maakten gebruik van goedkoper aardewerk.
Toen de industrie in de loop van de negentiende eeuw volledig was weggevaagd en De Porceleyne Fles alleen nog kon overleven als een goedkope massaproducent, stond er een soort Victor Muller op, die het ‘oude’ merk weer nieuw leven inblies. In 1876 kocht Joost Thooft, een Delfts ingenieur, de fabriek op met de bedoeling de oude traditie, de vervaardiging van Delfts Blauw, weer in ere te herstellen. Dit heeft voor een hernieuwde bloei voor het Delfts blauw gezorgd wereldwijd.
Hoe staat het er nu voor?
Royal Delft is momenteel een van de kleinste noteringen op de Amsterdamse beurs. Dat er jaarlijks zo’n 140.000 toeristen een bezoekje brengen aan de fabriek zegt wel iets over wereldwijde aantrekkingskracht van het aardewerk. De laatste jaren is Royal Delft, onder de druk van zijn beursnotering, zoekende. Het heeft moeite grotere winsten voor zijn aandeelhouders te realiseren.
De omzet steeg van 23,9 miljoen euro in 2009 naar 24,8 miljoen euro in 2010. Het bedrijfsresultaat kwam uit op 88.000 euro versus 1,3 miljoen euro in 2009. Dan weer een jaartje winst, dan weer verlies, een echte groei blijft uit. Er hoeft maar een economische crisis om de hoek te komen kijken of de vraag naar het blauwe aardewerk neemt weer af. Het bedrijf probeert nu daarom ook andere producten te verkopen.
Lees ook over het groot worden van:
- Research in Motion
- Thomas Cook
-
Aldi
- Auping
-
Stork
-
Levi Strauss
- Zara
- Fokker
- Goldman Sachs
- Rupert Murdoch/ News Corp
- EasyJet
- Chupa Chups
- Heineken
- Wal-Mart
- Lego
- Coca-Cola
- Toyota
- Sony
- ‘BV Berlusconi’
- Barclays
- Shell
- Gazelle
- Ikea
- Verkade
