Geen producten in de winkelwagen.
Vorig jaar was ik spreker op een studentenevenement van de Hogeschool van Amsterdam (HvA). Een bijzondere ervaring omdat ik als laatste spreker van de dag te maken kreeg met een, mild uitgedrukt, rumoerige groep HBO-studenten.
Zelfs met geluidsversterking was het moeilijk mezelf verstaanbaar te maken. Verfrissend, want meestal sta ik voor gemotiveerde groepen keurige ondernemers en marketeers te praten. Als spreker word je dan met alle égards behandeld. Soms wat overdreven, maar absoluut leuk! Maar deze ervaring zette me, voor zover dat nodig was, weer even met beide benen op de grond: een deel van de studenten interesseerde het namelijk werkelijk geen biet wat ik te vertellen had. Ze wilden naar huis en liefst zo snel mogelijk.
Normaal gesproken zou ik mijn verhaal in zo’n situatie behoorlijk ingekort hebben. Maar een klein groepje was wel gemotiveerd. Deze studenten stelden vragen, gingen de discussie aan en maakten aantekeningen. Het waren bijna allemaal dames, grotendeels van Marokkaanse afkomst. Dat motiveerde mij om er een goede sessie van te maken, want juist deze groep zal keihard aan de bak moeten om zich te bewijzen in onze samenleving.
Ik heb deze bijeenkomst na afloop met een aantal betrokkenen geëvalueerd. De meest rumoerige studenten bleken voor het overgrote deel Marokkaanse jongens te zijn. Jongens die veelal hun studie niet afmaken en vaak ontsporen. Het contrast kan niet groter zijn. Want Marokkaanse meiden hebben inderdaad de reputatie onvoorstelbaar gemotiveerd te zijn een succes van hun studie te maken om zich te ontworstelen aan een potentieel bestaan in de schaduw van een dominante echtgenoot. Het verschil in opleidingsniveau tussen de jongens en de meiden is enorm groot. Uiteindelijk zullen we dat over enkele jaren op de arbeidsmarkt terug gaan zien.
Doorpratend bleek dat er ook bij autochtone Nederlandse studenten een verschil ontstaat tussen mannen en vrouwen. Vrouwen maken relatief vaker hun studie af, zijn gemotiveerder, gedisciplineerder en per saldo steeds succesvoller dan mannelijke studenten. De trend is dat vrouwen over enkele jaren hoger opgeleid zullen zijn dan mannen. En dat zou in onze kenniseconomie tot interessante ontwikkelingen kunnen leiden.
Mijn persoonlijke waarneming is namelijk dat juist kernkwaliteiten als empathie, relatiegerichtheid, luisteren, je kwetsbaar op durven stellen en intuïtief beslissingen durven nemen steeds belangrijker worden in onze communicatiemaatschappij. Allemaal kwaliteiten waar vrouwen van oudsher goed in zijn. Is de rol van mannen dan uitgespeeld? Worden Nederlandse kerels compleet onder de voet gelopen door een gemotiveerd leger van hardwerkende gedisciplineerde vrouwelijke managers en ondernemers?
Misschien. In de communicatiemaatschappij waarin het verwerven, ontwikkelen en delen van kennis cruciale factoren zijn, is het niet handig om juist op dit gebied achterstand op te lopen. Toch is daarmee niet alles gezegd. Want in diezelfde communicatiemaatschappij gaan de ontwikkelingen zo snel dat traditionele zekerheden steeds minder waarde hebben. Steeds vaker moeten we beslissingen nemen waarvan de uitkomst niet helemaal zeker is. Dat vraagt dus lef. En juist op dit gebied zie ik een subtiel verschil tussen vrouwen en mannen. In mijn waarneming durven mannen toch net even wat meer risico te nemen, net even sneller knopen door te hakken. Ik geef toe, deze conclusie is niet wetenschappelijk onderbouwd. Maar één ding weet ik wel: als we vrouwelijke, ‘zachte’ waarden koppelen aan stoere aspecten als lef en bravoure, heb je de ideale mix om succesvol te kunnen ondernemen in de communicatiemaatschappij. Eigenlijk moeten we dus op zoek naar de eerste metro-ondernemer m/v. Wie durft?
Lees meer columns van Arko van Brakel op Sprout en bestel hieronder zijn boek online.
 |
>> Bestel het luisterboek van Arko van Brakel: “Iedereen ondernemer, ondernemerschap als levensstijl”
