Geen producten in de winkelwagen.
Architecten, grachtengordelbewoners en beroemdheden – Rene Froger, Chris Zegers, Ruud Gullit – wisten de bescheiden showroom in Haren al te vinden. Holtzvloeren van 150 tot 250 euro per vierkante meter liggen in ‘de mooiere huizen’. Op een gegeven moment ging de telefoon zó vaak dat Holtz-oprichter Maurits Wierenga (39) en zijn tweelingbroer Jeroen het liefst onder het bureau waren gekropen.
Maurits en Jeroen Wierenga (39)
bedrijf: Holtz Vloeren, Haren
wat: antieke houten vloeren, meestal uit Frankrijk
start: 1995
personeel: 1
omzet: liever niet. Het ene jaar meer, het andere minder
ambitie: doorgaan met antieke vloeren opsporen en een nieuw leven geven
De broers waren meer met papier bezig dan met hout; administratie, regels, de boel op orde houden. “Wij dreven de zaak niet, de zaak dreef ons”, vertelt Maurits. Twee jaar terug verkochten ze hun handel in nieuwe vloeren – die ze ernaast deden – aan een vloerenwinkel uit Smilde. Sindsdien is Holtz zelf weer terug bij waarmee het achttien jaar geleden begon: hout met historie, het meeste uit Frankrijk.
In een met gordijnen van de showroom afgescheiden kantoortje toont Maurits een grijsbruin plankje. “Dat oude, grijze, vind ik mooi. Dat verweerde eiken. Er zit patine op, een laagje van 130 jaar voetstappen. Het hout krijgt zijn eigen afweer. Het is ideaal in onderhoud.”
Als jongetje liep Wierenga door de houtfabriek naast zijn opa en oma. Wat rook dat lekker: het hout, de lak, het schaafsel. Hij ging naar het Hout- en Meubileringscollege in Rotterdam en daarna naar een exclusieve gildeschool in Frankrijk. In een te renoveren kazerne in Le Mans lag tweeduizend vierkante meter eiken parket uit 1880. Wierenga, wegwijs in de wereld van slopers en handelaren, legde al zijn moed en spaargeld bij elkaar, kocht de vloer en bracht hem met twee vrachtwagens naar Nederland. Hij zette een advertentie in De Telegraaf: oud Frans parket te koop. Zo ging hij verder: kriskras door Frankrijk op zoek naar hout, met net genoeg benzine tot de volgende stad. “Het was amateuristisch, totaal niet gestructureerd. We moesten alles nog uitvinden. Hoe zaag je het hout, hoe bewerk je het, hoe maak je het klaar voor verkoop. Hoe hou je alles bij.”
Zijn liefde voor hout bracht hem overal: hij plaatste een antieke apothekerskast bij actrice Catharine Deneuve en een meubel bij Tina Turner in haar huis aan het meer van Genève. Holtz komt via via bij zijn vloeren: via slopers, handelaren en tips over te slopen panden. Hij houdt van hout, maar niet van de bedrijfsmatige kant van het ondernemen. Gelukkig kwam Jeroen erbij, zijn broer en meester in de rechten. Nu zijn de boeken op orde en rijdt Maurits in één dag heen en weer naar Parijs om een vloer te bekijken. De romantiek is eraf, helaas. Op de website staan de foto’s nog, van het Holtz-bestelbusje bij de Arc de Triomphe, bij een kazerne in Mulhouse, een château in Bordeaux.
De broers hebben naast henzelf slechts één medewerker in dienst. Personeel vinden ze kosten en gedoe. Klanten komen binnen via architecten en mond-tot-mondreclame. Ze komen bij elkaar over de vloer, in hun landhuizen en panden rond het Vondelpark, en zeggen: ‘hé, wat heb jij hier liggen?’. In een map bewaart Maurits knipsels over Holtz. Zoals een stuk uit de Volkskrant over de loft van een Amsterdams echtpaar: acteur Porgy Franssen en zijn vrouw. Bij hen thuis ligt een oude kazernevloer uit Frankrijk, van Holtz, uit Haren.
