Geen producten in de winkelwagen.
In 2007 introduceerden vier jonge ondernemers een systeem waarmee iedereen online zijn eigen bureaublad van favoriete pagina’s kon samenstellen. Met herkenbare gekleurde blokjes kwam een einde aan de eindeloze lijst van favorieten in je browser. Voor het grote publiek en voor de tijd van toen vernieuwend, vandaag de dag wat achterhaald.
Het roer om
In 2010 hoorden we op Sprout voor het laatst iets van het Delftse bedrijf. Tim Has vertrok na onenigheid over de te kiezen strategie, Koen Dantuma en twee andere oprichters stippelden met investeerders een nieuwe koers uit. Het bedrijf moest groeien, maar vooral volwassen worden. Minder startup, minder chaos en minder ad-hoc, werden de drie uitgangspunten. In plaats van nog meer investeerders proberen aan te trekken en nog meer mooie beloftes te creëren, moest er eens maar eens geld verdient worden. De ondernemers kregen een nieuw mantra: toestreven naar het break-even-point. “Het product dat we hadden moesten we kloppend krijgen. We herschreven ons plan en brachten kosten omlaag. We bouwden een gedegen organisatie door zaken formeel vast te leggen en routines in te bouwen”, zegt Dantuma.
Opnieuw marktonderzoek
De nieuwe doelgroep: de zogenoemde two-finger-generation, Henk van 45 en typend met twee vingers. Ze klikken liever een link naar hun favoriete website aan dan het adres in te moeten typen. “Voor ons was het moeilijkste deze doelgroep te bereiken. Ze zijn niet geconcentreerd en nauwelijks geïnteresseerd in online en tech.”
Als experiment werd er druk gespeeld met de inhoud van het platform. Duizend vooraf ingedeelde dashboards met links werden online gebracht. Verschillende dashboards die de doelgroep aan moesten spreken. Hoewel het model, lijkend op dat van Startpagina.nl – kent u het nog? – korte tijd lijkt aan te slaan is het zeer tijdrovend. De inhoud was te snel verouderd. Uit de statistieken kwam uiteindelijk een nieuwe formule rollen: dashboards gericht op het onderwijs bleken een groot succes.
Kruisbestuiving
Door een versie voor het onderwijs te ontwikkelen hopen ze kruisbestuiving te creëren. Leraren plaatsen huiswerk, links en filmpjes in blokken online. Kinderen gebruiken het systeem thuis en ook ouders kijken mee. “Ouders blijven graag betrokken en willen weten wat er speelt in de klas. Symbaloo blijkt handig. Zo handig dat ze het uiteindelijk zelf ook gaan gebruiken.” Kruisbestuiving waarmee tien leraren op een school ieder de ouders van 30 kinderen in contact brengen met het systeem. “De scholen betalen jaarlijks een klein bedrag om het te mogen inzetten. Belangrijker is dat het product dan is waar geld verdiend kan worden. De woonkamer.”
Groei in de VS
Geld wordt er verdiend doordat gebruikers op links klikken en eventueel bij anderen een product aanschaffen. Het draait om het sprokkelen van centen via affiliate-systemen. Groot word je alleen door het op zeer grote schaal uit te rollen. De aangetrokken investeerder en ceo Klaas Lameijer vestigde zich daarom in het beloofde land, de VS.
Symbaloo
Aantal gebruikers: 1,5 tot 2 miljoen per maand
Omzet: 1 miljoen euro
Aantal medewerkers: 12 in Nederland, 5 in de VS
De kracht schuilt in het aanspreken van de leraren zegt Dantuma. “Onze lokale aanwezigheid is hierin essentieel. We bezoeken beurzen, geven lezingen en gaan met ze in gesprek. In het onderwijs is grote behoefte aan slimme tools. We adviseren ze. Ook in het gebruik van andere producten.” Het benaderen van de docenten lijkt hen veel op te leveren. Docenten vragen de schoolleiding om SymbalooEDU en bereiken via de leerlingen de ouders. Met resultaat: Iedere maand maken bijna 2 miljoen mensen gebruik van Symbaloo. 40% gebruikt de variant voor het onderwijs maar de verwachting is dat dit snel groeit naar 50%.
Vooruitstrevend
Enkele jaren terug was Symbaloo vernieuwend en vooruitstrevend. Ze stonden er zelfs mee op LeWeb. Nu kiezen ze er bewust voor om achter ontwikkelingen aan te lopen. “Ik zie allerlei vooruitstrevende initiatieven maar die werken nog niet voor onze doelgroep. We wachten tot het voor iedereen intuïtief bruikbaar is. Mijn buurvrouw die 3 keer per week haar computer gebruikt moet het snappen.”
Of de nieuwe strategie ook daadwerkelijk succes heeft, dat moet zich gaan uitwijzen. Een grote doelgroep, die two-finger-generation, maar wel één die krimpt. Technisch vaardige kinderen staan al te trappelen. Hoewel ze op de lange termijn verder zullen moeten veranderen ziet Dantuma dat voor nu toch anders: “10 jaar is in internetland een eeuwigheid. Henk is dan 55 en typt nog steeds met twee vingers. Ook dan zijn we nog het internet voor deze mensen.”
Dit artikel is geschreven door internetjournalist Yoshi Tuk.
