Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Hoe Jacco Bouw holde en stilstond in China

In 2006 ging emailmarketeer Jacco Bouw schoorvoetend naar China. Zes jaar later is de ondernemer een grote meneer in het land, met vestigingen in drie grote steden.

Jacco Bouw had grote volumes nodig om zijn bedrijf Webpower, dat hij in 1999 in Barneveld gestart was, volledig op emailmarketing te kunnen laten renderen. Daarom ging hij in 2006 naar China, waar de markt nog onontgonnen was. Inmiddels zijn 43 van de top 100 ecommerce bedrijven in China klant van Webpower. Het bedrijf verstuurt 30 miljoen mailtjes per dag.

Maar de beginperiode was er wel een van hollen en stilstaan, en pieken en dalen.

Bureaucratie

Eerst betrokken Bouw en zijn Chinese medewerker voor niets een ruimte in Shanghai: de autoriteiten gaven hen geen toestemming er een onderneming te runnen. Daarna verkasten ze naar een ander appartement, maar ook daar kregen de twee niet meteen groen licht. Hun aanvraag bleef op het bureau liggen. Pas toen Webpower ging lobbyen aan de hand van een Chinees bedrijf als vertegenwoordiger, ging het snel: “Binnen twee weken konden we toen ineens van start gaan.”

Vervolgens volhardde Webpower in zijn strategie om alleen aan klanten- en partnerwerving te doen middels Chinese vertegenwoordigers, en dat betaalde zich uit. Bouw: “De eerste klant was echter direct World of Warcraft, een spel met 14 miljoen leden.”

Beloven en leveren

Wie World of Warcraft zo snel binnenhaalt als klant, moet alle zeilen bij zetten. Dat werd bijna de ondergang van de Chinese afdeling. “Ik was dolenthousiast, maar ik wist dat wij eigenlijk nog een klein bedrijf waren.” Bouw bezorgde het Nederlandse moederbedrijf, die een belangrijk aandeel had in de bezorging van mails aan 14 miljoen mensen, veel kopzorgen. “Ik belde mijn Nederlandse collega’s ‘s nachts vaak om twee uur op, omdat ik gewoon eiste dat we zouden leveren. Toen hebben we wel met elkaar in de clinch gelegen. Uiteindelijk was de onenigheid zo erg, dat we halsoverkop terug naar Nederland reisden. We wilden het eigenlijk opgeven.” Het verwijt van de Nederlandse collega’s was onder meer dat ze teveel feestfoto’s van hun Chinese collega’s in Shanghai zagen. De gezamenlijke teamgeest leek te verdampen, totdat Bouw in allerijl naar Nederland kwam. Juist met dat bezoek wisten de Chinese en Nederlandse afdeling weer samen te komen en de lucht te klaren. “Daarna zijn we keihard doorgegaan.”

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Wetgever

Verder vertelde Bouw hoe zijn bedrijf later de geestesvader werd van de antispamwet in China. “Er was geen antispamwetgeving, we waren continu aan het concurreren met spammers, en die vroegen tien keer minder dan wij. Wij vonden dat we gewoon goed e-mailmarketing moesten doen, zoals we dat gewend waren in Nederland. Daarom hebben we de wetten van Amerika en Europa erbij gepakt en vertaald in het Chinees. In 2007 zijn we al begonnen met lobbyen bij de Chinese overheid voor een goede wet. Dat kregen we zelf niet voor elkaar, dus daar hebben we iemand voor aangenomen. Hij is hetzelfde document gaan aanbieden.” In 2009 heeft dat geresulteerd in wetgeving, voor zeventig procent door Webpower geschreve. “We mochten op audiëntie bij de verantwoordelijke minister van Industrie en Informatie, en dan heb je meteen het hoogst haalbare gehad in China.

Uiteindelijk heeft Webpower, dat na dertien jaar vier kantoren in Europa heeft en drie in China, maar één grote tegenslag gehad: “We zijn flink onderuit gegaan in Polen”, vertelt Bouw. “Dat was een hele grote teleurstelling. We hebben ons daar terug getrokken en zo een half miljoen euro verloren.”