Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Hoe ontwerper Sietze Kalkwijk onverwachts wodka-importeur werd

Internationaal ondernemen staat garant voor prachtverhalen, zo blijkt ook uit het nieuwe Sprout magazine. Een van de ondernemers die aan het woord komen is ontwerper Sietze Kalkwijk (36), wiens bezoek aan Kirgizië uitmondde in een nieuwe roeping als wodkahandelaar.

“Ik ben altijd al een drankliefhebber geweest. Als tiener proefde ik soms whisky of cognac uit de ouderlijke drankcollectie. Maar ik heb nooit het plan gehad om later een carrière als alcoholproducent te beginnen”, zegt Kalkwijk, als ontwerper bekend van de Waka Waka Light en de Aeron Chaise.

“Een goede vriend van mij komt uit Kirgizië, hij nodigde me tien jaar geleden uit voor een bezoek aan het land. Daar aangekomen werd ik met een militaire escorte opgehaald van het vliegveld: mijn vriend bleek de zoon van een hoge Kirgizische generaal. Daardoor kon ik makkelijk door het best gesloten land reizen.”

“Na het eerste bezoek volgde vrij snel een tweede, ik werd gevraagd voor steeds meer presentaties. Over design en ondernemen bijvoorbeeld. Daarbij waren wat regeringsmensen aanwezig, wat ervoor zorgde dat ik op steeds meer plekken werd uitgenodigd.”

Cover

 

 

Dit is ingekorte versie van een artikel uit Sprout Magazine #6. Members ontvangen hem gratis.
Word Sprout Member!

 

 

 

“Tijdens mijn derde bezoek bleek ik benoemd tot officieel adviseur van de toenmalige regering. Tijdens een diner met onder anderen de rechterhand van de president bespraken we de toekomst van Kirgizië. Strategisch is het een belangrijk land, de luchtaanvallen op Afghanistan vonden bijvoorbeeld vanaf daar plaats.”

“Het heeft alleen weinig natuurlijke rijkdommen: eeuwen geleden heeft een krijgsheer een gebied waaronder veel aardgas zit, geruild tegen veertig paarden. Dat is nu van Kazachstan. Ik werd in Kirgizië gezien als bruggenbouwer, wat ik bijzonder nobel vond.”

Visitekaartje

“Tijdens de besprekingen werd vaak behoorlijk wat wodka gedronken, meestal van het merk Absolut, dat in Zweden wordt gemaakt. Geïmporteerde wodka is duurder, ze willen daarmee indruk maken op buitenlandse gasten. ‘Ik ben groot fan van jullie wodka, hij is veel lekkerder dan deze Absolut’, zei ik op zo’n avond voorzichtig tegen de minister van Alcohol en Tabak. ‘Je moet jullie wodka als visitekaartje van Kirgizië gebruiken: serveer hem vol trots. Je kunt daarmee van alles over je land vertellen’.”

“‘Prima’, zei hij direct, ‘ga jij dat maar doen’. Ik sputterde nog even tegen: ‘ik ben ontwerper, het is niet mijn expertise’, maar uiteindelijk ging ik overstag. Ik had net mijn huis in Antwerpen verkocht, voelde me heel rijk en dacht: ik ben jong, ik begin gewoon mijn eigen wodkamerk.”

Zuiver

In samenwerking met het ministerie van Alcohol en Tabak bezocht ik de vijf belangrijkste destilleerderijen van Kirgizië. Ik ontdekte dat de meeste wodka’s vol toevoegingen zitten om de smaak te verzachten. In Kirgizië maken ze hun wodka alleen uit wintertarwe, rogge en water. Dat water is heel zuiver doordat het uit de uitlopers van de Himalaya komt en wordt gefilterd door twaalf meter zand. In twee weken tijd proefde ik veertig tot vijftig verschillende wodka’s. Ik werd overal vol egards ontvangen, kreeg gedroogde vis en heerlijke worsten bij de wodka.”

“Met behulp van lijsten die ook worden gebruikt bij de beoordeling van whisky’s, selecteerde ik tien wodka’s. Die ben ik in Nederland met experts uitgebreid verder gaan testen. Alle wodka’s waren uitzonderlijk, vonden ze, maar één producent kreeg de unanieme voorkeur. Met hun tips ben ik teruggegaan om de smaak nog verder te ontwikkelen, met als resultaat Bishkek Vodka, een nieuw wodkamerk.”

Warme hand

“Ik heb eerst duizend flessen laten produceren. Mijn vriend heeft me goed begeleid en de warme hand van de generaal op mijn rug zorgde ervoor dat ik serieus werd genomen. Mijn producent was bovendien gevestigd in een autonome regio die niet zo gevoelig was voor corruptie en overnames. Het transport van die eerste container wodka was ongelofelijk spannend, ik had zelf wel mee willen reizen.”

“De flessen moesten per trein, vrachtwagen en boot worden vervoerd. Al mijn spaargeld zat in dat transport. Het transportbedrijf dat ik in had gehuurd, werkte met een bedrijf uit Moskou waarmee miscommunicatie ontstond. Ik heb dat uiteindelijk opgelost door zelf naar Moskou te gaan om te onderhandelen.”

“Uiteindelijk kwam de lading hier, maar hij stond vervolgens vier weken op de kade in Rotterdam omdat de douane de documenten niet kon vertalen. De officiële vertalingen die ik vanuit Kirgizië regelde, bleken achteraf toch niet nodig.”

Inmiddels is Bishkek Vodka in vijftien landen te krijgen en in Nederland te koop bij de betere slijter. Na wodka stortte Kalkwijk zich op gin. Samen met een destilleerder uit Vlaardingen ontwikkelde hij VL92 Gin. En samen met een compagnon werkt hij aan de introductie van een 25 jaar oude Brits-Guyaanse rum, die in een mini-oplage zal worden gebotteld.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

“Als productontwerper doe ik nog twee tot drie grote klussen per jaar, daar kan ik van leven”, zegt Kalkwijk. “Ik zie mezelf als pionier, mijn oeuvre hoeft niet vast te pakken te zijn, ik hang overal tussenin.”


Sprout #6 verschijnt op 10 december en staat in het teken van internationaal zakendoen:
– Hoe Bas Offers en Frans van Hulle in New York veroveren met Revimedia
– Waar je op moet letten als je jouw product over de grens laat maken
– De hobbels van Patrick de Nekker en Henk Witteveen bij hun internationale avontuur met Earth Water
– Drie ondernemers die verdienen aan miljoenen festivalgangers
– Hoe Aaron Levie een miljardenbedrijf bouwt door te focussen op corporates