Geen producten in de winkelwagen.
Echt heroïsch succes komt pas na nachtenlang ploeteren, pas nadat met roodomrande ogen de peilloze diepe financiële afgronden zijn verkend. Als de corporate bijna dood ervaring een feit is. Want hoe cliché ook: falen is het recept voor succes. Vijf ondernemers, uitvinders en een ceo die grote tegenslagen en hoon overwonnen voordat zij een begrip werden in de wereld.
Angry Birds: de Fenix Rovio
Boze vogeltjes en big bucks. Wie bracht of brengt er niet nog steeds uren door met de katapult, de vogels en de te verpulveren varkens. Het succes van Rovio, de maker van Angry Birds, is heroïsch. Het bedrijf dat oorspronkelijk spellen voor derden ontwikkelde was praktisch failliet voordat het – op de laatste adem – toch nog voor het eigen succes ging. Rovio lijkt nog het meest op een fenix die wedergeboren wordt uit de verzengende vlammen. Het bedrijf heeft een omzet van meer dan 50 miljoen dollar. Hoe het begon? Twee maanden lang werden honderden ideeën bekeken totdat de boze vogels pas bij de 52ste editie eindelijk het gouden ei legden. De rest is moderne geschiedenis.
Negenendertig keer niks
Je hebt vast wel eens een vastzittend slot ingespoten met WD-40. Het wondermiddeltje smeert alles wat piept en kraakt. Menig fietsslot beleefde een tweede jeugd. Maar het is ook een succesverhaal van een bedrijf, een uitvinder en zijn product. Begin jaren ’50 van de vorige eeuw was er de Rocket Chemical Company, waar oprichter Norm Larsen tekende voor de ontwikkeling van het goedje. De naam van het smeermiddel is ontleend aan zijn doorzettingsvermogen. Het staat voor ‘Water Displacement 40th attempt’. Negendendertig mislukkingen moest Larsen incasseren. Het winnende veertigste recept is maar bij twee mensen bekend en wordt nog beter bewaakt dan de receptuur van Coca Cola. In 1969 werd het bedrijf herdoopt en draagt nu de naam van het belangrijkste product. De WD-40 Comnpany is genoteerd aan de Nasdaq en actief in 160 landen.
Ondanks slechte pers…
Eens was de Walkman echt niet weg te denken uit het straatbeeld. De koddige koptelefoons pletten draconisch getoupeerde haardossen. Dit was het directe gevolg van het doorzettingsvermogen van toenmalig Sony topman Ibuka. Echt nieuw was de Walkman niet. Een draagbare taperecorder voor professioneel gebruik bestond al twee decennia. Log en onhandig. Maar Ibuka had er wel één. Voor tijdens die lange vliegreizen. Zijn TC-D5 was onpraktisch. Maar het heeft dan een voordeel als je de baas bent. Je geeft gewoon je technische afdeling de opdracht een kleinere variant te ontwikkelen. De winst werd gehaald door de opnamefunctie achterwege te laten en de koptelefoon te down sizen tot ‘slechts’ 50 gram. Voor de launch van de Walkman in 1979 kreeg de pers de gelegenheid het ding te testen. Of dat slim was? De oordelen waren unaniem vernietigend. De Walkman leek een doodgeboren kindje. Wie wil er nou zo’n ding zonder dat je kunt opnemen?
Sony verkocht in 10 jaar tijd vijftig miljoen exemplaren.
Sexy stofzuigen
De Dyson, u weet wel die zakloze stofzuiger die de laatste huishoudrevolutie startte en een probleem oploste waarvan ik me in ieder geval niet heel bewust was, is er niet zomaar gekomen. Om de zak uit de zuiger te halen was er een heel nieuw soort motor nodig. Uitvinder James Dyson bouwde in 15 jaar tijd het enorme aantal van 5.126 niet zo goede prototypes. Hij putte zijn persoonlijke reserves volledig uit. Totdat nummertje 5.127 – zijn huidige cash cow – het definitieve licht zag. Nu is hij een van de rijkste inwoners van het Verenigd Koninkrijk, draagt de titel Sir en weet zijn luchttechnologie handig in andere apparaten als handdrogers en ventilatoren te vermarkten.
Ford is de herkansing
Henry Ford staat aan de basis van de moderne automobielindustrie. De nog jonge techneut knutselt in zijn vrije tijd naar hartenlust en raakt als tiener geinspireerd door de aanblik van een rijdende stoommachine. Hij wil hetzelfde, maar dan met de net uitgevonden verbrandingsmotor. In 1896 lukt het hem om een rijtuig zonder paard op benzine te laten rijden. Drie jaar later, in 1899, weet hij investeerders voor zijn Detroit Automobile Company te ronselen. Het wordt een echte corporate disaster. Slechts één jaar en 25 auto’s later is het bedrijf failliet.
Toch was dit leergeld onontbeerlijk voor zijn latere succes. In 1903 richt hij samen met elf andere investeerders de Ford Motor Company op. Het startkapitaal bedroeg 29.000 dollar, in 2010 bedraagt de nettowinst 4,8 miljard euro.
