Geen producten in de winkelwagen.
Mooi, vinden wij bij Sprout: in de laatste aflevering van Tegenlicht schoppen ze weer eens lekker tegen het zere been van de corporates. Grote multinationals zouden zeeën aan personeel in dienst hebben die ofwel nauwelijks iets te doen hebben, ofwel geen waarde toevoegen aan de maatschappij. Een voorbeeld uit de aflevering: kunnen zeggen dat jouw bedrijf een legal-afdeling van 375 mensen heeft, klinkt erg goed als je tegen concurrenten praat. Zij weten echter niet dat meerderen op de werkvloer nauwelijks genoeg te doen hebben.
Bullshit jobs
In Mijn bullshitbaan behandelt Tegenlicht het fenomeen van de zogeheten bullshit jobs. De Amerikaanse antropoloog David Graeber schreef een boek over het fenomeen en noemt het verschijnsel een nieuw feodaal systeem, waarbij managers beslissingen nemen over mensen onderaan de ladder die daadwerkelijk het werk verzetten. En dat terwijl de meeste managers nul ervaring hebben in het echte werk. Moeten studenten van de hogere hotelschool dikwijls nog stage lopen in de gehele keten, een manager bij het postwezen heeft geen idee hoe het leven van een postbezorger eruit ziet.
Graeber wijst erop dat mensen onderaan de ladder, zoals die postbezorgers, steeds maar harder moeten werken voor een stagnerend loon, terwijl er wel geïnvesteerd wordt in dure managementlagen die volgens hem amper iets toevoegen aan de daadwerkelijke service. Graeber gaat zelfs zover te zeggen dat dit systeem leidt tot ontevreden burgers onderaan de ladder, die door proteststemmen zorgen voor instabiele politiek. We noemen uiteráárd geen namen, Baudet.
Inefficiëntie
Deze inefficiëntie uit zich zowel in het bedrijfsleven als in de overheid. Zelfs Kamerleden hebben tegenwoordig bullshit jobs, zo konden we al in 2017 signaleren. Ybeltje Berckmoes-Duindam vertelde toen dat ze als VVD-Kamerlid vele uren Netflix zat te kijken, omdat ze nauwelijks wat te doen had. In de documentaire van Tegenlicht vertelt een oud-pr-medewerker van een lokale overheid in transitie tevens dat ze jaren nauwelijks werk kreeg. In tegenstelling tot Berckmoes-Duindam voelde zij zich overigens wél schuldig over het feit dat ze van belastinggeld werd betaald.
Afijn, een pluspuntje is: kleinere mkb-bedrijven, zoals startups, komen als grote winnaar uit deze documentaire. Daar werkt men juist harder, doordat er relatief weinig handen zijn om het werk te verzetten. Maar naarmate je groeit in personeel neemt het risico toe op medewerkers die niets te doen hebben. Deze documentaire bevat daarom een wijze les voor alle op groei beluste ondernemers: waak erop dat je medewerkers te allen tijde een duidelijk takenpakket met voldoende werk hebben. Elimineer de bullshit uit je bedrijfsvoering en ga voor ware efficiëntie. Niemand wil immers een bedrijf vol Ybeltjes runnen, zonde van je waardevolle kapitaal.
Foto: Getty.
