Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Zo daagt Flixbus NS uit – zonder bussen

André Schwämmlein is hard op weg een Richard Branson op wielen te worden, de Stelios van het asfalt. Met zijn startup Flixbus verbindt hij tegen ramsjprijzen steeds meer steden in Europa met elkaar en hij rijdt nu ook in Nederland. En dat zonder ook maar één bus te bezitten.

Klinkt als een goede deal: vanaf volgende week donderdag kun je de bus pakken vanuit Groningen naar Enschede. Je bent dan 20 minuten eerder op de plaats van bestemming en betaalt 9 euro, tegenover de 22,80 die NS vraagt.

Flixbus rijdt straks 180 keer per dag tussen 9 Nederlandse steden (Ook Rotterdam, Den Bosch, Nijmegen, Eindhoven, Hengelo, Apeldoorn en Haren worden aangesloten) met wat het het eerste nationale intercitybusnetwerk noemt. De ambitie: elke Nederlandse stad met meer dan 100.000 inwoners aansluiten en de nummer 1 worden in Nederland.

En uiteindelijk wil oprichter en ceo André Schwammlein (foto tweede van links) vanuit München niets minder dan de grootste busvervoerder van Europa bouwen. Met de inzet op bodemprijzen, een herkenbare knalkleur (in dit geval groen) en het uitdagen van de gevestigde orde (in Nederland de NS) heeft Flixbus wel wat weg van Virginair, Easyjet en de andere challengers die de luchtvaart de afgelopen decennia op zijn kop hebben gezet.

Powerpoint

Schwämmlein en zijn mede-oprichters Jochen Engert en Daniel Krauss blijven dicht bij de grond, maar gaat wel hard. Toen de Duitse markt voor personenvervoer werd gedereguleerd, gingen de drie aan de slag met weinig meer dan een powerpoint met het idee voor een busstartup. De drie zegden uiteindelijk hun baan op, in het geval van Schwämmlein en Engert bij Boston Consulting Group. “Onze vrouwen verklaarden ons voor gek”, zei Schwämmlein eerder. “‘Gaan jullie weer met jullie bussen spelen?’ vroegen ze als we op zaterdag bij elkaar kwamen.”

Het trio daagde de gevestigde orde uit, die in Duitsland bestond uit dochterbedrijven van (voormalige) staatsbedrijven Deutsche Bahn en Deutsche Post. Sinds Flixbus begon te rijden, in februari 2013, heeft het zijn netwerk uitgebreid tot 45.000 dagelijkse ritten, op 550 bestemmingen in 160 landen.

Overname

Overigens heeft de overname van de destijds twee keer zo grote (en groene) rivaal Meinfernbus begin dit jaar daar wel flink bij geholpen, net als de bakken geld die investeerders als Holzbrinck en General Atlantic beschikbaar stellen. Schwammlein: “Het was een moordende concurrentie, ik verbood het mijn medewerkers groen te dragen. Nu is het mijn lievelingskleur.”

Maar de grootste succesfactor van Flixbus: zelf bezit het geen enkele bus. Schwammlein en de zijnen werken samen met regionale busvervoerders, die de bussen leveren en laten rijden, inclusief chauffeur en een groene laklaag. FlixBus regelt met meer dan 500 werknemers de vergunningen, de planning, marketing, sales en klantenservice.

“Wij focussen ons op wat we het beste kunnen: e-commerce. We verkopen buskaartjes, dat hadden net zo goed schoenen kunnen zijn. Maar we doen wel alles zelf, vandaar die 500 medewerkers.”

Flixbus, zegt Schwämmlein, pakt zowel wat zijn product als zijn business model betreft veel dingen anders dan de gevestigde orde. Elke bus beschikt over wifi die ook echt werkt en snel is. Het boekingssysteem is state of the art, en werkt vanzelfsprekend via een mobiele app. “We veranderen de regels in het vervoer.”

Schaalbaar

Een voor de buswereld uniek businessmodel bewijst nu hoe schaalbaar het is. In eigen land heeft Flixbus inmiddels een marktaandeel van tegen de 80 procent. “Zag ik drie jaar geleden aankomen dat het zo’n succes zou worden? Absoluut niet. Maakten we ons zorgen om die enorme concurrenten waar we tegenop moesten boksen in een competitieve markt? Ook niet: laat je niet bangmaken door wat anderen zeggen over je concurrenten.”

Wekelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

“Wij richten ons op het enorme marktpotentieel dat ontstaat als we erin slagen mensen uit de auto te krijgen. Intussen hadden onze corporate concurrenten geen idee over de nieuwe tijd, hoe consumenten denken en internet gebruiken. Als je product goed is en je bent sterk, agressief en slim genoeg, kun je iedereen aan.”

Schwammlein legde zijn strategie eerder dit jaar uit: