Geen producten in de winkelwagen.
Onlangs berichtten diverse media over het zweet dat de jeugd deze zomer op de rug staat. Niet alleen dankzij de hittegolf, maar ook omdat ze hard moeten werken tijdens hun vakantiebaan. Het goede nieuws is dat het uurloon steeds iets hoger wordt, maar ze zijn aan het eind van de dag wel behoorlijk uitgeput.
Deze 4 ondernemers zijn het erover eens dat ondanks dat ze met hard werken lang niet altijd veel verdienden, ze wel onbetaalbare ervaringen op hebben gedaan voor de start van hun eigen bedrijf:
Sabi Tolou (SendCloud) – ‘Hard werken loont niet altijd’
Sabi Tolou (29, foto midden)), co-founder en CCO van SendCloud, had ontzettend veel bijbaantjes en soms zelfs meerdere tegelijkertijd: “Ik heb blauwe bessen geplukt, kranten bezorgd en afgewassen. Ik ben slager geweest, vakkenvuller en constructiemedewerker bij DAF. Telt het onderverhuren van een huis ook mee?”
De jonge ondernemer merkte dat ieder baantje een andere manier van uitbetalen had: “Het meest lucratieve was het onderverhuren van het huis. Ik bracht één keer in de maand een bezoekje aan het huis om de huur te collecteren, dit leverde een paar honderd euro per keer op. Het minst verdiende ik met het plukken van bessen, ik kreeg per kilo uitbetaald. Omgerekend kwam ik volgens mij op een uurloon van twee euro uit.”
Nu Tolou hard aan de weg timmert met het snelgroeiende SendCloud, blikt hij terug op ervaringen waar hij tegenwoordig profijt van heeft: “Ik heb geleerd dat hard werken niet altijd loont. Met het plukken van bessen verdiende ik bijzonder weinig en van het werk zelf heb ik niet echt iets geleerd. Wel heb ik wat opgestoken van mijn baas op dat moment. De boer was een aardige kerel, hij bracht ons continu wat te drinken en te eten. Ik heb me lang afgevraagd waarom hij dit deed. Nu ik als CCO in een soortgelijke positie zit, begrijp ik dat hij zijn medewerkers tevreden wilde houden. Een tevreden medewerker doet zijn werk namelijk beter en daarmee valt of staat je bedrijf.”
Martijn van Laak (LCG)
Martijn van Laak (39), mede-eigenaar van consultant LCG, kijkt met veel plezier terug op zijn eerste bijbaan. Van Laak: “Tijdens mijn studie Technische Bedrijfskunde op de TU in Eindhoven heb ik een jaar een academisch adviesbureau gerund. Het was prachtig, ik werd met vijf studiegenoten als jonge honden losgelaten om bedrijven te bestormen met onze kennis en kunde. We mochten alles doen, van het ontwikkelen en uitvoeren van marketingplannen, het opzetten van kennisbanken tot het creëren van websites. Maar ook intern konden we onze creativiteit en ambities kwijt, alle organisatieaspecten passeerden de revue: van het maken van een vijfjarenplan tot de keuze om nieuwe computers aan te schaffen. Door het brede scala aan werkzaamheden wist ik het zeker: ooit start ik mijn eigen adviesbureau.”
De eerste baan was een inspirerende start in de carrière van Van Laak, maar rijk werd hij er niet mee: “Ik kreeg een bestuursbeurs, wat inhoudt dat ik één jaar extra studiefinanciering kreeg. Dat is niet veel voor een fulltime baan, maar de ervaring is onbetaalbaar geweest.” Inmiddels groeit het bedrijf LCG nog steeds en dankt Van Laak dit mede aan zijn eerste werkervaring: “Ik leerde dat elke organisatie uniek is en een aanpak op maat vraagt. Een lering waar ik tot op de dag van vandaag veel profijt van heb. Tegenwoordig noem ik het ‘standaardisatie op maat’. We helpen onze klanten met het continu verbeteren door middel van Lean en Agile, waarbij we onze diensten op maat maken voor de specifieke context en eigenschappen van onze klanten.”
Roy Roelofs (Marcommit) – ‘Wees altijd eerlijk over fouten die je hebt gemaakt’
Roy Roelofs (53), directeur bij PR- en marketingbureau Marcommit, verdiende zijn eerste guldens als stoffeerder. “Op mijn zestiende mocht ik aan de slag bij het bedrijf van mijn vader. Ik startte als stoffeerder en verdiende daar rond de driehonderd euro per week mee, dat komt neer op zo’n €7,50 per uur. Geen verkeerd salaris, maar daar stond natuurlijk wel tegenover dat er hard gewerkt moest worden. Ik was niet ‘de zoon van’, maar gewoon één van de werknemers.”
Op de vraag of hij nooit in de verleiding is gekomen om zijn vaders bedrijf over te nemen: “Nee, ik ben mijn vader niet achterna gegaan. Ik wilde liever de ICT-kant op. Wel heb ik er veel aan gehad. Wat ik toen al geleerd heb, is om altijd eerlijk te zijn, ook als je fouten hebt gemaakt. Het kwam wel eens voor dat je tapijt of zeil niet goed versneedt. Als je er gelijk wat van zegt, kan er nog iets aan gedaan worden. Schuif dus letterlijk niks onder het tapijt! Door open en eerlijk te zijn, kom je uiteindelijk verder.”
“Ook heb ik geleerd om niet meer hooi op je vork te nemen dan je aankunt. Dat is een tip die ik tot vandaag de dag nog altijd met me mee draag. Iedereen wil altijd sneller en meer, zeker als je net met een nieuw bedrijf begint. Ken je grenzen en geef ook aan als iets niet gaat lukken. Beter dat, dan half werk leveren en iemand teleur stellen.”
Renaat Berckmoes (Fortino Capital) – ‘Risico’s inschatten leerde ik in de kledingstoffenzaak van mijn ouders’
Renaat Berckmoes (52), partner bij investeringsmaatschappij Fortino Capital, denkt nog vaak terug aan zijn vakantiebaan: “Iedere vakantie weer stond ik te zwoegen in de kledingstoffenzaak van mijn ouders. Ondernemen is hard werken en dat werd er bij mij met de paplepel ingegoten. Ik heb veel geleerd in de zaak en van die lessen heb ik nog iedere dag profijt.”
“Twee zaken die me altijd zijn bijgebleven zijn het belang van marketing & influencers en het inschatten van risico’s. Trends zijn vaak al in een vroeg stadium te zien, maar op zo’n moment nog lastig te plaatsen. Op het moment dat er influencers (destijds waren dat de hipste mensen uit het dorp, nu is het vooral via social media) zijn die de trend spotten en uitdragen, is het raak en is een trend gezet. Dit geldt niet alleen voor de modebranche, maar ook voor alle andere branches. Influencers zijn ontzettend belangrijk voor de verkoop van een product.”
“Daarnaast leerde ik dat voorzichtigheid geboden is en dat risico’s altijd goed ingeschat moeten worden. De ‘zelfmaakmode’ is ten onder gegaan toen grote ketens als Zara en H&M als paddenstoelen uit de grond schoten. Zij kochten stoffen in grote getale op en konden kledingstukken aan de man brengen voor een prijs waarvoor wij niet eens stof konden verkopen. Hieruit leerde ik dat schaalgrootte noodzakelijk is voor de overlevingskans en dat een organisatie continu moet kijken naar de risico’s.”
“Binnen Fortino Capital ben ik dan ook degene die kijkt waar het in organisaties fout kan gaan. Partner Duco Sickinghe is juist de visionair en ziet het potentieel. We zijn complementair aan elkaar en gelukkig hebben we partner Matthias Vandepitte die precies tussen ons in zit. We vormen een drie-eenheid en kunnen groeibedrijven op ieder vlak goed adviseren en begeleiden.”
